Eg kom på jobb idag og fant sonå mi meir eller mindre tom, uværet har stengt alt av tilgjengelige adkomst årer inn te Haugesund.. 4 semi trailere med gods står værfast i hytt og pine.. Ein har prøvd sørlandet men stogga på Mortavikå, og resten står ein eller aen plass på fjellet.. Sesongen for totalt kaos på jobb e igang.. Og som sedvanlig, så begynne det på ein fredag.. Jaja, som oftast så e det gjerna torsdagen som e den dagen øst-vest bilane står fast..

Og generer ett fullkomment kaos som slår ut i full blomst på fredagen, og me ende opp med dobbelt så mye gods..

Men, idag e det fredagen som blir ein slunken dag, sett sånn varemessig på det.. Og mandagen som virkelig vil gi oss ein kraftig utfordring, hverken meir eller mindre.. Forresten, så va det litt krisestemning i heimen igår også, for Kånå har jo gått te innkjøp av ein sånn rampenisse.. Og natt te torsdag så hadde den fjotten ikkje funnet på ein einaste rampestrek, te Mini’en sin store fortvilelse… Han har virkelig knytta tette bånd te denna rampenissen, nåke som ikkje forundra meg ett sekund..

Annonsørinnhold

Freshe sneakers: Dette er skoene som gjelder nå

” Einkvar form for ramp og fantaskap går rett heim hos den krabaten.. Heilt klart..

Eg har jo forsåvidt skrevet det te det kjedsommeliga, men fra den dagen Mini’en blei født så blei livet våras snudd på hovudet, så te de grader.. Me gjekk ifra ein harmonisk hverdag kor det mesta va på stell, te eit kaotisk massebarnsliv man ikkje sko trudd va mulig.. Kun pga den sneipen.. Og meir eller mindre fra den dagen han blei født, kor Kånå nærmast i sinne pressa guten ut itte å ha vært innlagt i ett par uker, fordi vannet hadde gått..

Den legen som kom inn på rommet hennas den kvelden, og meinte at sneipen burde få ett par dagar te i formå..

Han trur eg huska det som om det va igår, ennå..

Kånå eksploderte i eit inferno når hu høyrte legen sitt synspunkt, og sykesøsterå som egentlig va innforstått med situasjonen og at Kånå va langt over punktet for å tolerera fleire utsettelser.. Hu stod å flirte skjelmsk bak legen, når han fikk tidenes “hårfønar” fra ei sjukehustrøtt soon to be 4 barns mor.. Krapylet sko ut ikveld, om hu så måtte krypa ner på operasjonstuå å ta keisarsnitt sjøl.. Legen forsøkte å få meg med på laget, men allerede då, så hadde eg vel lært at det e forskjell på å vær toskjen og idiot..

” Og satt heller som ein tosk og holdt kjeft, enn å forsøka å vær lika idiot som det legen nettopp hadde vært.. Tjera vena meg..

Så då, itte å ha tørka spyttet fra Kånå sin frådande kjeft ut av luggen sin, gredd håret sitt tebake te mot normalt så skrudde legen opp dryppet og sette fødselen igang.. Klok av skade tok han beinå fatt, og lot jordmødrene få ordna resten av biffen.. Mens Kånå, som hadde født 3 ganger før uten så mye som ett milligram med smertestillande, bestilte epidural fra sjukestuemenyen.. Jaja, den eine gangen hadde hu sånn “lystgass” tilgjengelig, men den blei stengt itte de tok meg på fersken i å ha det litt morosamt..

Det e ikkje alle jordmødre som har sans for humor, det e ihvertfall heilt sikkert.. Men, Kånå kauka ut sin beundring for epidural, itte Mini’en va født og hu satt frisk og rask å spiste ei skjeva..

Resten har forsåvidt blitt dokumentert opp te fleire ganger her på bloggen, i forskjellige former og diverse innlegg.. Mini’en e jo meir eller mindre heile årsaken te at det har blitt ein blogg, der han kom dundrande inn i denna verden, så alt for tidlig.. Levert av ein stork som bomma med nesten 2 månader, eller som gjerna ikkje klarte å holda igjen den utålmodige fysakken.. Hvis Mini’en fant på lika mye ramp og fantastreker på terminalen for utgående storkeleveringer..

” Ja, då skjønne eg godt koffår de hadde det travelt med å kvitta seg med rampefanten.. Heilt klart..

Jøje meg.. Der blei det ein liten digresjon igjen, men som oftast så kan eg leva med mine små digresjonar som plutselig drag meg langt ut i  periferien, sett sånn i forhold te ka tema eg gjerna begynte innlegget om.. Og når det e sagt, så begynte eg på detta innlegget på jobb igår, når eg satt og egentlig ikkje hadde nåke å gjør på.. Siden alt av gods me sko kjøra på sto værfast rundtomkringfallera.. Men, så kom Kånå på jobb og fikk satt litt gang på effektiviteten.. Mildt sagt..

Og når me først snakka om effektivitet, så kan eg ikkje sei nåke anna enn at jobb tar mye av tilgjengelig tid, om dagane..

For å ikkje snakka om jula-avslutninger for både det eina og det andra.. Sist helg f.eks, så skreiv eg ett innlegg som tok heilt av, med lovnader om ein Akt 2 i emning.. Men, i beste Boden stil.. Så klarte eg ikkje å finna tid te denna fortsettelsen, eg meir eller mindre lovte i avslutningen av det forrige innlegget.. Heilt typisk meg, sånn egentlig.. Det e ikkje så enkelt å ha fullt fokus på alt i denna førjulstiå, spesielt ikkje når den jobben som gir smør på skjevå, kreve såpassa mye som den gjør nå..

” Om eg ikkje huska heilt feil, så forsvant eg litt ut skyggenes dal sist desember og.. Når godsmengden gikk i taket og kvar dag, blei ein kamp mot klokkå..

Men, eg komme jo alltid sterkt tebake, syns eg.. Sjøl om det e litt tørkeperioder innimellom.. Det skorta hverken på viljen, lysten eller motivasjonen te å skriva, det e bare fryktelig vanskelig å finna tid.. Og når eg endelig gjerna har ei litå stund for meg sjøl så e eg så utslitt å trøtt, at å setta seg foran laptopen med gryande hodepine, det e ikkje optimalt..

Og når Kånå for hundre og ellevte gang, kjøre kaffimaskinen vår tom for vann og eg ikkje får kaffikoppen min..

Både fordi eg ikkje gidda å rota fram kaffitrakteren fra kjøkkenskapet, eller stå og trykka ein million ganger på trasjverket som ikkje virka meir.. Ja då e ein lørdagsmorgen meir eller mindre blitt komplett.. Han i Midten har sett ut vinduet at det har lagt seg ett mm tjukt lag med hagl, og vil renna på akebrett.. Og masa jo ikkje mindre.. Mini’en som igjen har vært oppe grytidlig for å sjekka ka rampenissen vår har funnet på, e lika blid som ei øvemoden sitron..

Og når Litlajentå som ska i selskap går rundt og masa om når hu ska gå, som eit øveivrig brekande lam..

Då e det ihvertfall ikkje lett for ein kaffitørst Fatter”n å fyra igang laptopen, å forfatta ett innlegg.. Men, jaggu meg blei det nåken ord idag, sjøl om mesteparten forsåvidt blei skreven igår..

Uansett.. God helg, folkens.. Og husk å nyt litt av førjulstiå.. =D