Og for ein gangs skyld og for første gang på leeeenge, blei det ei tur for minnebøkene… Kor ingen av medlemmene i Flokken gjekk amok…
Nei… Alle va meir eller mindre i sitt besta humør.. Og å få te det på samme dagen, det e faktisk ein liten bragd..
Ingen føyk i tottane på kvarandre, ivertfall ikkje verre enn at me kunne øvesjå det … Det va stort sett gemyttlig stemning, mens me vandre gjennom Eventyrskogen på Stord…
Det e nesten så eg blir litt stolt vett du.. At eg kan posta ett innlegg fritt for fantaskap, galskap og andre begivenheter fra ein annen verden…
Og for ein gangs skyld kan fremstå som ein “perfekt” uperfekt familie, ut på tur…
Tvi, tvi… La det virkelig skje neste gang me tar av ut på tur og.. For hjølpe meg kor mye kjekkare det e, når Flokken kan kosa seg ilag…
Me sleppe skuldrene litt me voksne og då, og skoia gjerna litt meir me dei små enn me pleie…
Eg trur de merka det sjøl og…
Så nedenfor komme ein liten bildesafari fra turen vår idag… Gjennom Eventyrskogen på Stord…
Sånn kunne nok morgenen blitt itte tidenes guttafest igår… Men heldigvis gjekk det i Cola på vår fest … Og ikkje mannabrus…
Alikavel har morgenen ikkje akkurat vært fri for hovudverk… Når an starta 06:20 med ein Mini i full vigør på sidå av sengå vår…
” Ed vil se barne tv… Pappa… PAAAAAPPPAA…
” Pappa, Pappa… PAAAPPAAAAAA… Ed vil se tv…
” EEEED VIIIIL……
Åh du hildrande du… Først holdt eg på å gi itte, før eg kikka på klokkå.. Og bar fjotten lukst inn i sengå si igjen… Mens eg bestemt ga beskjed…
” Det e mørkt ute ennå, og då ska me sova…
20 minutt seinare, ryke gardinene våre te side i ett einaste vriiitsj…
” Sjå Pappa… Lyyyyys… Nå ed se barnetv… Kommandere Mini’en…
” Ja… Mmmm… Snart… Mumla Fatter’n tebake… Mildt sagt i koma…
” NEEEEEI…. ED SE NÅ…!! … Svara gullgutten..
Riva plaster av ett hårete bein, e mindre smertefullt enn når Mini’en skingrande gir beskjed om nåke han vil…
Og når man forsåvidt har gitt han ein tindrande god grunn, te å høylydt proklamera sin rett… Kan man ikkje aent enn å gjør som befalt…
Mens man skrive ei fotnota i margen, om å ikkje bruka det argumentet før vinteren har slått skikkelig inn.. Og solå ikkje dukka opp før i 9-10 tiden…
Sjølsagt har den levande vekkarklokkå fått liv i både Litlajentå og Han i Midten og…
Dei trenge ikkje bli bedt 2 ganger dei… E det liv i heimen lukta de det akkurat så ein sporhund på jakt…
Og komme luntande nerover trappene, med søvnen fortsatt hengande fast i augalokkå…
Eg får trødd på meg ei buksa og luska meg inn i stuå, finne fjernkontrollen og begynne den evige runddansen på Netflix ..
Det e ikkje akkurat nåke lett oppgava å finna nåke alle vil se..
Men idag trudde eg at eg fant “den hellige gral” te fred og ro, når flokken ska se barne tv… For me fant ein ny serie de ikkje har sett før…
Beat Bugs…
Gjennom heile 1 episode så satt de som nåken lys… Mini’en foran stuebordet..Litlajentå lå henslengt øve puffen… Og Han i Midten småturna borte i hjørna på sofaen…
Endelig… Tenkte eg for meg sjøl…
Bare for å gå på ein smell litt ut i episode 2… Plutseligt va stuå tom… Jaja, det va nå stille ennå…
Men ikkje før eg har tenkt det, så høyre eg ett hyl i fra rommet te Mini’en… Litlajentå og Han i Midten e uenige i kossen ett par figurar ska settas i hop…
Gudhjølpe meg…
Når dei to blir uenige, e det jaggu meg ikkje vanskelig å få det med seg… De e sta så nåken rambukkar begge to, og e akkurat lika påståelige på kim så har rett… Uansett…
De e vel dei 2 så e mest like kvarandre her i heimen…
Ein fryd å ha kvar for seg, men sammen blir de dynamitt… Jaja, forsåvidt kan man putta kim så helst sammen med Han i Midten… Han kan laga dynamitt av gråstein …
Jaja, eg må inn å skilla kamphanene…
Mini’en vett ikkje heilt kim han ska legga sin allianse med stakkar, han har jo lyst at begge to bare ska vær venner …
” Uff… Tilil å Jeander båka asså… Ikke Maxi… Ed væra snill… Seie han, litt småfortvila…
Ro og fred e igjen oppretta, så Kånå får kvila litt te, det e viktigt for trivselen resten av dagen det 😉 … Men 5 minutt seinare e det på an igjen…
Då komme Mini’en i ein forrykande fart bortøve gangen, sittande på ein stor lastebil… Med Han i Midten halsanda itte på ein traktor, så ikkje akkurat e lydlaus…
Det e ikkje Mini’en heller så hyle av fryd…
Så komme Litlajentå springande itte med sverd og fullt Sabeltann kostyme på seg, mens hu brøla…
” Kom tebaka landkrabbar… Dåkke må gå planken… LAAAANDKRAABBAR….. Kom tebake .. !!
Herreguuuud…
Nåke “Hellig Gral” te den perfekte søndags morgen, e fortsatt ikkje oppdaga…
Om enn, trur eg de gjerna har øvegått se sjøl idag…
Plutselig…
Blir det heilt stille… Før eg ser i augakroken at både Litlajentå og Han i Midten pile så to mus oppøve trappen, som om de hadde verdens skumlaste katt i hælane…
Før eg ser nåke så faktiskt kunne minna om Frihetsgudinnå i New York, ståande borti gangen …
Men det e bare Kånå…. Med dynå rundt seg..
Så står med ei hånd te værs og den andre peikande mot trappå… Og ett blikk så olmt at eg nesten sprang opp trappå sjøl…
Mini’en komme tuslande ut fra rommet sitt… Kikka opp på Kånå, trekke litt på skuldrene før han fortsette inn i stuå..
” Tilil å Jeander sova bodå i natt… uff asså… Seie han oppgitt.. Før han sette seg ner foran tv’en…
Eg å Kånå veksla ett blikk, før latterkrampå tar oss begge… Tydligvis har Mini’en fått med seg uttrykket om “Bodå” her i huset og…
Kånå å Litlajentå e på vift… Å når kvinnfolkå i heimen e fordufta danse mannfolkå i huset på bordet..
Me kosa oss med PepperoniPizza, Cola Zero og film på tv… Lørdags snopet har me spist opp allerede, men me har sendt melding te dei på vift om å kjøpa meir..
Det e herlig og, med ein guttakveld…
Ingen kvinnfolk så masa om at me har rota i stuå, sofaen eller har høgt volum på filmen…
Me har spelt Tv-Spill, lekt med Lego og bygd togbane.. Dasslokket står oppe og maten igjen på bordet.. Og akkurat nå har me satt på ein skikkelig mannfolk film…
Den Ville Låvefesten..
Så nå dansa med på bordet, drikke cola rett fra flaskå og har ett regelrett guttaparty…
Gu så gøy…
Denna dagen blir bare bedre og bedre… Og det e så det står på filmbildet…
Det så skjer på guttafesten, det blir på guttafesten… ;-D
Hmm… Kånå har ringt… Hu ana vel ugler i mosen…Igjen..
Jaja… La notå gå…
Me får ta kjeften så det komme … Akkurat nå e det party…
Plutselig så senka roen seg her i heimen. Me har hatt ett haraball uten like her te nå, ein skikkelig Wild Wild West dag…
Men me har vært med på det sjøl.. =D
Me har fyrt opp, satt på bånn gass party musikk fra meg og Kånå sine glansdagar og dansa med Flokken… Eldstemann rømte huset med kompisane.. Blei for flaut…
Når Will Smith og “Gettin jiggy with it” dundra øve høytalerane klarte ikkje Kånå å holda seg unna meir.. Og heiv seg med… Rydding fekk me ta seinare..
KrissKross og “Jump” slo nesten hull i golvet i stuå, og eg va glad me ikkje bodde i rekkehus då … Guu, ka me hoppa…
“Black or White” med Michael Jackson gjekk rett heim hos Han i Midten og Litlajentå… Måtte spela an fleire ganger… Høydepunktet blei når “Kevin” fra Alene Hjemme, tok ein rap..
Så kom “Rosa Helikopter”… Og Litlajentå jubla, mens hu ga alt for å få te koreografien… Mini’en mista interessen.. Gutar lika ikkje rosa, så han gjekk på rommet…
Men kom fykande ut igjen, så ett prosjektil når Gangnam Style kom…
Det va så sinnsykt løye, at eg gløymde heilt å filma… Eg rakk ett bilde, før han oppdaga meg og stakk…
Snakka om å ha medfødt rytme i kroppen, for det va så synkront med musikken at det ikkje sko gå an… Og når han i heisen i videoen, gjorde dei her nåke småfrekke bevegelsane med hoftå..
På Tv skjermen…
Og Mini’en tok itte med den største selvfølge.. Stod bare Han i Midten å peika, mens han snudde seg mot oss, med ett mildt sagt forfjamsa fjes…
” Ser dåkke ka han gjør ellår ?? … Gispa han…
Sjølsagt såg med det…
Koffår trudde han me lå på rygg å lo så me grein da… Eg å Kånå…
Tjera vena meg… Det tok heilt av…
Så kom Han i Midtens favorittsang fra når han va på Mini’ens alder, Boomfunk Mc’s “Freestyler…
Og han rulla rundt på golvet, så den reinaste breakdansaren..
Han sneia Litlajentå, traff stuebordet og rakk akkurat å redda den flotte vasen te hu mor.. Men herreguuud, me hadde jo fyrt de opp sjøl… Så litt svinn måtte me mesten rekna med..
Sjøl om eg så ett lettelsens blikk sjå Kånå, når vasen blei fint plassert på bordet igjen…
Og når me nesten hadde eit perfekt danse ensemblet på gulvet under “U can’t touch this” og “Ice Ice Baby” …. Med henholdsvis McHammer og Vanilla Ice…
Så tok det heilt av…
Eg trur ikkje me har hatt det så gøy sammen på år og dag… Litlajentå lo så hu grein, mens hu dansa øve golvet… Mini’en i full McHammer dans øve golvet..
Og Han i Midten breaka så ein gud…
Eldstemann kom inn dørå igjen…. Og kikka bare på galskapen så foregikk på stuegolvet…
Rista han oppgitt på hovudet… Og priste seg sikkert lykkelige øve at kompisane ikkje va med heim igjen…
Før han føyk opp trappå og inn på rommet sitt…
Men nå har realiteten innhenta oss alle… Kånå og Litlajentå kjørte te byen i selskap.. Han i Midten har funne Legoen på rommet sitt..
Mini’en slokna i sofaen … Og va ikkje te å vekka, så det blir vel ein lang lørdags kveld…
Endelig e det helg ….. Å denna helgå e kjærkommen … Mildt sagt … For me har meir eller mindre ingenting på tapetet, kun Litlajentå så ska i selskap …
Det va nesten så eg gleda meg meir te å komma heim te helgå, enn eg gleda meg te å gå på jobb på mandag… Men bare nesten..
For det e godt å luska seg ut dørå, tidlig ein mandags morgen.. Itte ei helg med full fyr fra morgen te kvelds, med Kånå og Flokken..
Men nå e det nå blitt helg og lørdagsmorgen.. Eg, Mini’en og Litlajentå sitte her å kikka på barne-tv… Og eg lura litt på kor forrige uka blei av..
Det har vært utriveligt travelt, egentlig… Bånn gass på jobb..
Fotball, barnaselskap og dans heima … Den eine aktiviteten avløyse den andre.. Men det e jo sånn det e i småbarns tiden… Man ska ha det travelt då… Så det e bare å peisa på…
Her i vekå så skjedde det faktisk nåke underligt og, eg å Kånå snakka litt ilag…
Ja… Me kommuniserte verbalt uten bruk av Sms, Messenger ellår andre elektroniske kommunikasjons måter.. Me hadde oss rett og slett ein god gammaldags prat…
Eg vil rektigt så godt anbefale det altså, på det sterkaste.. Det e utroligt ka man kan få løyst på den måten …
Det e f.eks veldig lett å misforstå ein sms…. For sånn så an klinga i ditt hovudet når du sendte den, kan det godt vær den klinge heilt annerledes, der an blir mottatt…
“Persepsjon e ein lunefull egenskap…
Det kan godt vær at den ikkje klinga i det heila tatt… Men gjerna smelle istedet… Det har skjedd meg fleire ganger det.. Uten at eg heilt har forstått koffår..
Eg har gjerna kommen heim fra jobb, og Kånå e birsure… Surare enn ei sitron…
Hu har gjerna sendt melding og spurt ka tid eg komme heim, kor eg sannsynligvis har svara “Om ikkje så lenge…
Og 2 timer seinare, det e ikkje “Om ikkje så lenge… Det e ivertfall heilt sikkert… Det e tydligvis langt øve Kånå sin forståelse av “Om ikkje så lenge…
Milavis øve…
Åsså har man alle dei her spørsmålene Kånene sende, dei så de egentlig vett svaret på … Såkalte lurespørsmål…
Dei så de spør bare for å poengtera ekstra godt at det enten ikkje va lov, uakseptabelt ellår andre årsaker de kan finna på for å vær irritert, og bare må gi beskjed om..
” Huska du å ta med deg dekket te vognå, for å fylla luft… ??
Altså, eg hadde ikkje dekket med meg, fordi eg hadde glemt det ut.. Kånå hadde funnet ut at det lå heima… Hu hadde til og med tatt det med seg, og fått fyllt luft i det…
Men så må hu alikavel spør… !!?? Gudhjølpe meg og Herrens Hærskare…
Hu har klart å fått luft i dekket, heilt sjøl… På ein bensinstasjon… Og bare må poengtera kor idiot eg e, så ikkje hadde huska det…
Også ska eg på toppen av det heila bli imponert, fordi hu har klart å fylla luft i ett dekk… Tjera vena meg…
Eller dei gangene det tikka inn ein melding og samtalen gjerna blir som følger…
” Kan du henta Kidsa i barnehagen… ?? Smilefjes -Smilefjes – hjerta hjerta – XO XO ..
” Nei .. Eg rekke sikkert ikkje det.. Punktum…
” Ok, Det va det eg tenkte.. Punktum – Utropstegn – Hodeskalle – Hodeskalle – Sint fjes – Veldig sint fjes – Skuffet fjes – Oppgitt fjes..
Altså… Gubbevaremegvel…
Det e ett spørsmål kor man i første omgang sko tru at her kan man svara ja eller nei… Men så enkelt e det ikkje..
Svara ja e enkelt, for då vil det vær svært liten sjangs for nåke etterspill… Stort sett, men vær klar over at i dei rette omstendinghetane… Kan ett “Ja” også medføra utrivligheter..
Alt handle om ein kombinasjon av humør, dagsform og syklus..
Men ska man svara “Nei” på ett sånn spørsmål.. Og glatt slippa unna… Bør man formulera seg på rett måte…
Ikkje bare må man det ovan nevnte…
Man må og huska ka man brukte forrige gang man gjerna svarte nei, og gangene før der igjen …
“Kan man ikkje det, går det fort te helsikke…
Koffår man ikkje kan gjør det man får beskjed om, må man og nevna i svaret… Og det bør vær tungtveiande årsaker… Man får ikkje “Walk over” for småting.. Det e ivertfall heilt sikkert…
Det versta i detta tilfellet e faktiskt, at man kan gå fleire uker og slippa unna med å bare svara “Nei”… Uten videre forklaring..
Men så slår kombinasjonen inn, og man e svartelista i laaaang tid..
Jaja… Ein liten digresjon der…
Eg å Kånå hadde oss ivertfall ein prat… Ein skikkelig god prat.. Kor me diskuterte både det eina og det andra.. Og fekk laga ein liten strategi for høsten/vinter..
Kor me te slutt, egentlig va øvgidde øve praten og oss sjøl begge to, ittepå… Kor enkelt det kunne vær å løysa små bagateller, med ein liten prat uten misforståelser…
Det e det galnaste vett du…
“Ja.. Det ska bli godt når sistemann flytta ut… Seie eg te Kånå, te slutt…
“Jojo, men du må huska på at sikkert komme barnebarn… Og me må vel ta vår tørn , med alle 4 sine… Vil eg tru… Svara Kånå…
Barnabarn ja… Det hadde eg ikkje tenkt på… Ikkje heilt ennå ivertfall…
Det e viktigt å ikkje bekymra seg for nåke, før man må bekymra seg for det..
Barnabarn e heilt klart ett sånn tilfelle…
For før man komme så langt… Har eg nok med å tenka på kossen eg ska svara… Ka eg ska svara… Og mange andre små, koselige utfordringar man har, eller får…
Ganske så snart itte man får seg ei Kåna, ein flokk med ungar og hus og heim…
