Eg har lenge trudd at det bare e Kånå så ikkje kan forklara veibeskrivelser, på ein så måte at det går an å finna fram.. For det e ein kjennsgjerning at nesten kvar gang hu hadde solgt nåke på Facebook, og de sko komma å henta det ute i huset på landet.. Så kunne du ta fanden på at hu gjekk å irriterte seg øve, at de ikkje fant fram.. Hu gjekk rastlaust rundt i huset og prøvde å forklara, enten på melding eller telefon.. Det va egentlig ikkje før eg såg ka hu skreiv, eg forstod at man ikkje kunna legga all skyld på dei stakkarane så sko komma og henta..
For det va ikkje akkurat lett å forstå hennas fantasifulle forklaringar..
Eg trur det e ein sånn kvinnelig greia detta her, uten å vær mannssjåvenistisk.. For Kånå eige jo ikkje stedsans, ikkje ein millimeter eingang.. Bare me e i ein litt øve middels liten by, så blir hu totalt satt ut.. Hu e så ei humla på sukkerkick så flyr forvirra rundt i stuå, og ikkje finne terrassedørå så e 2m brei, lika høg og nærmast rett foran nasatippen.. Når me va i Herning i Danmark å kikka ifjor, lot eg hu liksom finna tebake te der me hadde parkert bilen.. Men itte 5-6 minutt i totalt feil retning, måtte eg korrigera hu.. Det va forsåvidt måte på kor langt eg gidda å gå, for å statuera ett poeng..
” Egentlig så trur eg hu vett det sjøl, for hu kikka jo stort sett øverraska på meg.. Om eg spør henna kor me ska kjøra eller gå, før hu får ett paniskt preg øve seg..
Vett ikkje eg kor me ska, e me sannsynligvis på dypt vann og ille ute.. Problemet te Kånå, og sikkert mange andre med underutvikla stedsans.. Det trur eg e at de vurdere for mangen valg og muligheter, både ved forklaring og når de prøve å finna fram sjøl.. Og kan man gjør det vanskelig, så går man som oftast for den løysningen.. Av ein eller anna merkelig grunn.. Når eg forklarte veien te huset på landet, så ga eg folk så få valg som mulig.. Te venstre med golfbanen, så te høyre midt i bakken og så fortsette du bare rett fram på den veien, te du passere ett lite tjern.. Då e det neste hus på høyra siå.. Enkelt og greit..
Ingen forklaring om den andre veien man kan kjøre te huset på, så garantert bare forvirre folk endå meir.. I ein allerede ganske forvirrande Kåne forklaring..
Kor hu gjerna har begynt forklaringen endå lengre i fra, enn golfbanen.. Og så legge hu gjerna te at det går jo an å kjøra te høyre på toppen, men då må de kikka itte huset på andra siå av veien.. Og når folk prøve å forklara kor de e sånn ca i terrenget, så hu kan losa de derifra.. Så forstår hu sjølsagt ikkje kor de e.. Det besta e når ei med lika “god” stedsans så Kånå, e i andre enden.. Ubetaleligt vettu.. Hjølpe meg, det e jaggu meg vanskelig å skjula den boblande latteren, så ligge som ett ulmande vulkanutbrudd under overflaten.. Eg gidde ikkje å forsøka og hjelpa meir heller, då får eg stort sett ei helsikkens øvehaling om at eg ikkje trur hu kan forklara veien..
” Men, hu kan jo ikkje det.. Eg vett det, hu vett det men dei så ska henta suse jo rundtomkringfallera og vett ingenting..
Nåke innrømmelse øve sin totalt fraværande stedsans og evne te å forklara veien.. Det komme ikkje på tale, heller.. Neida.. Då e det bedre å senda folk på sighseeing rundtomkring ute på landet.. Men.. Idag traff eg på ei anna så va lika dårlig så Kånå å forklara veien, over telefonlinjå. Kor eg te slutt endte opp med å søka opp adresså på google maps.. Det e ikkje ofta eg må det, stort sett vett eg sånn ca kor eg ska.. Men denna adresså va eg usikker på, og eg blei ikkje ett sekund meir sikker, itte denna damå sin forklaring.. Det va ett samsurim av måtar å finna detta huset på tydligvis, så eg svara bare ja og joda.. Og slo det heller opp på telefonen ittepå..
Sjølsagt kunne eg gjort det med ein gang og, men man må alltid ringa for å sjekka at folk e heima.. Eg fant fram og fikk levert varene te hu, men trur ikkje eg hadde funnet fram bare på grunnlag av hennas forklaring.. Så sjølsagt va den vanskeligaste rutå å forklara..
Eg har forsåvidt fått mange artige veibeskrivelsar, opp gjennom årene.. Og spesielt itte eg begynte å kjøra meir på distriktet, enn i Haugesund sentrum.. Noen e kanonflinke å forklara, og man ende opp med å kjøra rett på huset.. Mens andre kan vær meir avanserte, humoristiske eller totalt uforståelige.. Noen tar f.eks for gitt, at man kjenne heila bygdå og vett kor de bor.. Inne i Etne ein gang så ringte eg te ein kar, så va skikkelig klar for å få levert kolliet sitt.. Og ikkje minst litt besøk te gards.. Han hadde sikkert ikkje hatt besøk på lange tider, og forklarte så detaljert at man kunne ikkje ta feil.. Det va ingen tvil om at han ville eg sko finna fram..
” Det endte jo opp med ett kaffibesøk, 15-20 minutts lausprat og ett par kjeks så holdt på å knekka tennå mine.. Men hjølpe meg, det va ein skikkelig koselige kar..
Eller inne i Nedstrand for nåken år siå, når ei snakkesalige eldre dama tok heilt av.. Og eg meina HEILT av.. ” – Joda, du svinga av veien rett itte 60 skiltet, vettu.. Så kjøre du bare te du treffe huset te han Oddvar.. Men pass på så du ikkje e borti rosebuskane hans.. Han e redd for dei, vettu.. Planta de for 30 år siå og e fortsatt lika fine kvart år.. Så fortsette du vidare forbi han Oddvar, og lika itte jordkjellaren hans tar du te høyre opp ein grusvei.. Eller du kan kjøra rett fram, og ta te høyre rett itte tunet te han Lars.. Det e gjerna litt smalare der, men mindre svingar.. Men pass deg for geitene hans, de e ikkje rektige ..
Hoppa og sprette på alt .. Åja.. De smadra panseret te Kjellaug eingang, når hu stoppa for å plukka litt blåbær vettu.. Ja.. Der med potet åkeren te han Lars..
Jojo.. Sånn kan det gå.. Men hvis du kjøre te høyre itte Oddvar, men før han Lars.. Så e det litt svingete.. Spesielt når du passere huset te hu Kjellaug.. Det ligge lika i veien.. Åja, vettu.. Hu har fått nye takrenna nesten kvart 3 år hu.. Kvar gang slaktebilen har fått ny sjåfør.. Merkelige greier og, de ringa jo aldri å spør om ka vei så best meir dei.. Fortærande greier.. Hadde de ringt så kunne eg advart de vettu.. Ja, tjera vena… Man må jo hjelpa te.. Jaja.. Når du har passert hu Kjellaug.. Så ser du låven våras, vettu.. Men du må ikkje kjøra på nersiå av låven.. Det e så bløtt der.. Ja, møkkakjellaren e nåke full vettu.. Herreminhatt..
– Ja dei må eg ringa ittepå, så de komme og tømme den vettu.. Jojo.. Ja det va godt du minna meg på .. Takk ska du ha ja.. Mmmm.. Joda.. Men eg ser når du komme eg då.. Eg må ta syltetøyet så står på kok her vettu.. jaja.. Ha det.. “
Herregud.. Eg måtte kjøra te sides, stoppa lastebilen og gå ut å trekka litt frisk luft ittepå.. Eg va totalt utmatta itte den samtalen.. Og gleda meg jo villt te eg sko inn og levera, te denna her øve “livliga” damå.. Eg så jo føre meg at det kom te å bli ein laaang levering.. Men hu va absolutt ikkje lika snakkesalige “in person” som på telefon.. Det gjekk effektivt unna, og lastå va av på ett blunk.. Hjølpe meg, hu kjørte jo traktor med losse apparat bedre enn den mest hardbarka bonde eg hadde levert hos før.. Men eg fikk nå nåken potekaker og ein kopp kaffi, te å kosa meg med på returen te byen..
Hyggelige dama, sånn generelt sett.. Jaja.. Stedsans e gjerna medfødt.. Enten så har man det i blodet, eller så e man hjelpesløs uten gps..
Eg har alltid greid meg godt uten hjelpemidler, og eg har ivertfall ikkje arva det av Far min.. Eg huska ein gang når me besøkte Onkel min i Oslo, så studerte teologi.. Og me ungane gikk te byen med Far min.. 4 – 5 timar seinare måtte far min finna ein telefon kiosk og ringa itte hjelp.. Me hadde visst gått litt feil, på veien tebake.. Og havna i stikk motsatt retning fra der me sko.. Så det va stort sett mor mi så va kartlesar, når me va på ferie.. Naf si veibok på biltur, va jo obligatorisk på den tiå.. Og hu Mor va ein kløpper på å tyda den.. Trur ikkje me kjørte mye feil når me va på ferie, i gamle dagar.. Eller i mine yngra dagar.. Forsåvidt..
” Men sånn uansett, trur eg stort sett det går bra.. Kånå finne fram om hu må, og får stort sett forklart te slutt, så folk finne fram .. Ingenting e umulig.. Det umuliga tar bare litt lengre tid..
Sånn egentlig..
Ha ein fin kveld videre, Folkens..
=D