Fattern Betraktninger fra livet til Fatter'n med fire spinnville barn, en Hamster og to Rompetroll i heimen … En arena for humor, finurlige skråblikk og elleville episoder av heseblesende kaliber …

Det va ein nydelige tur me hadde idag, eg, Kånå og Flokken…

Å eg har utbasunert i forrige innlegg om kor flott denna dagen rett og slett foreløp seg..

Men, det va ein liten episode så forsåvidt sette ein støkk i meg.. Ein liten tankevekkar, på ein måte…

 

For itte me hadde kikka litt på trollene i Eventyrskogen, hatt oss ein liten rastepause og va på vei tebake te bilen..

Så stoppa me med ett idyllisk vann, og ei vakker litå perla av ein rasteplass…

Solå stod flott på himmelen, eg tok nåken fantastiske bilder av Flokken mens de vassa litt rundt i vannkanten…

Det va som fortalt tidligare ein harmonisk og nesten utenomjordisk fred over familien…

 

Eg gjekk og fant nåken flotte skjeinesteinar, og imponerte Flokken med mine kunster når eg skjeina de utøve vannet…

Kor de dabba perfekt bortøve den speilblanka overflaten… Og me telte hopp te den store gullmedaljen..

Kånå stod og tok nåken bilder ved rastebordet av oss.. Og eg sendte na ett flørtande blikk…

Hu flira nåke merkeligt tebake, men eg tenkte ikkje nåke meir øve det…

 

Eldstemann fanga ein liten fisk og dei andre i Flokken stimmla seg rundt han…

Eg stod egentlig bare der å kikke fredfullt utøve det nydelige landskapet, og va på ein merkelig måte i lykkelig vater…

Når det plutseligt smelle te lika nerforbi skulderå… Og ei sviande smerte brer seg nedover armen..

Eg snur meg, mens eg kvekke te med ei smertande grimasa om fjeset…

 

Der står Kånå med ett fårete blikk, og vett ikkje heilt om hu ska le eller grina…

Hu hadde plukka opp ein skjeinestein, og sko angiveligt prøva seg på detta her.. Å senda ein skjeinestein utøve vannet…

Men hadde “uheldigvis” bomma vannet med mangfoldige meter, og truffet meg i armen…

Hu stottra fram ett vaklande unnskyld… Mens eg, så stod strategisk plassert på kanten av ett bittelite stup, fekk bange anelser…

 

E det muligt å vær så dårlig te å kasta skjeinestein, at man kan bomma med så mange meter…??

Har hu ein underordna plan her? .. E hu lei av mine små beretningar på bloggen, kor hu gjerna litt for ofta blir hovudperson.. ?!

Ellår har rett og slett Tantå te Kånå, leid Kånå mi inn ..

For å gjør alvor av trusselen om at det muligens kom te å bli funnen ein Lokal Bloggar i Smedasundet…

Itte eg posta ett nåke “uheldigt” bilde av na, under Sildajazz arrangementet te Aibel…

Men nå endra planen te ett tjern på Stord.. Det va vitterlegen meg Kånå sin ide, om å dra her te idag…

 

Tjera vena meg…

Tankane va mange og eg passa på å ikkje slippa Kånå bak meg fleire ganger, før me kom te bilen..

Hu hadde fleire ganger på veien tebake, prøvd å smiska seg inn i varmen igjen.. Men eg tok ingen sjangser…

E ikkje det typisk at de gjerna gjør det da?? .. Itte ett mislykka mordforsøk…

 

Eg vett ikkje…

Men ikveld….

Så trur eg det får bli Bodå altså… Heilt frivillig…

Gudane vett ka hu kan finna på mens eg sove… Hvis hu har blitt “Leiemordar” på si…

 

Itte ein “småhektisk” morgen va det bare å pakka Flokken og Kånå i bilen å komma oss ut å nyta det goda veret….

Og for ein gangs skyld og for første gang på leeeenge, blei det ei tur for minnebøkene… Kor ingen av medlemmene i Flokken gjekk amok…

Nei… Alle va meir eller mindre i sitt besta humør.. Og å få te det på samme dagen, det e faktisk ein liten bragd..

Ingen føyk i tottane på kvarandre, ivertfall ikkje verre enn at me kunne øvesjå det … Det va stort sett gemyttlig stemning, mens me vandre gjennom Eventyrskogen på Stord…

 

Det e nesten så eg blir litt stolt vett du.. At eg kan posta ett innlegg fritt for fantaskap, galskap og andre begivenheter fra ein annen verden…

Og for ein gangs skyld kan fremstå som ein “perfekt” uperfekt familie, ut på tur…

Tvi, tvi… La det virkelig skje neste gang me tar av ut på tur og.. For hjølpe meg kor mye kjekkare det e, når Flokken kan kosa seg ilag…

 

Me sleppe skuldrene litt me voksne og då, og skoia gjerna litt meir me dei små enn me pleie…

Eg trur de merka det sjøl og…

Så nedenfor komme ein liten bildesafari fra turen vår idag… Gjennom Eventyrskogen på Stord…

Kan virkelig anbefalast…

 

 

 

Eg vakna ein morgen med ett forferdeligt håve, og lurte på kor eg igårkveld hadde vore…

Sånn starta ein trudelutt fra Vinskvetten…

Sånn kunne nok morgenen blitt itte tidenes guttafest igår… Men heldigvis gjekk det i Cola på vår fest … Og ikkje mannabrus…

 

Alikavel har morgenen ikkje akkurat vært fri for hovudverk… Når an starta 06:20 med ein Mini i full vigør på sidå av sengå vår…

” Ed vil se barne tv… Pappa… PAAAAAPPPAA…

” Pappa, Pappa… PAAAPPAAAAAA… Ed vil se tv…

” EEEED VIIIIL……

 

Åh du hildrande du… Først holdt eg på å gi itte, før eg kikka på klokkå.. Og bar fjotten lukst inn i sengå si igjen… Mens eg bestemt ga beskjed…

” Det e mørkt ute ennå, og då ska me sova…

20 minutt seinare, ryke gardinene våre te side i ett einaste vriiitsj…

” Sjå Pappa… Lyyyyys… Nå ed se barnetv… Kommandere Mini’en…

” Ja… Mmmm… Snart… Mumla Fatter’n tebake… Mildt sagt i koma…

” NEEEEEI…. ED SE NÅ…!!   … Svara gullgutten..

 

Riva plaster av ett hårete bein, e mindre smertefullt enn når Mini’en skingrande gir beskjed om nåke han vil…

Og når man forsåvidt har gitt han ein tindrande god grunn, te å høylydt proklamera sin rett… Kan man ikkje aent enn å gjør som befalt…

Mens man skrive ei fotnota i margen, om å ikkje bruka det argumentet før vinteren har slått skikkelig inn.. Og solå ikkje dukka opp før i 9-10 tiden…

 

Sjølsagt har den levande vekkarklokkå fått liv i både Litlajentå og Han i Midten og…

Dei trenge ikkje bli bedt 2 ganger dei… E det liv i heimen lukta de det akkurat så ein sporhund på jakt…

Og komme luntande nerover trappene, med søvnen fortsatt hengande fast i augalokkå…

 

Eg får trødd på meg ei buksa og luska meg inn i stuå, finne fjernkontrollen og begynne den evige runddansen på Netflix ..

Det e ikkje akkurat nåke lett oppgava å finna nåke alle vil se..

Men idag trudde eg at eg fant “den hellige gral” te fred og ro, når flokken ska se barne tv… For me fant ein ny serie de ikkje har sett før…

Beat Bugs…

 

Gjennom heile 1 episode så satt de som nåken lys… Mini’en foran stuebordet..Litlajentå lå henslengt øve puffen… Og Han i Midten småturna borte i hjørna på sofaen…

Endelig… Tenkte eg for meg sjøl…

Bare for å gå på ein smell litt ut i episode 2… Plutseligt va stuå tom… Jaja, det va nå stille ennå…

Men ikkje før eg har tenkt det, så høyre eg ett hyl i fra rommet te Mini’en… Litlajentå og Han i Midten e uenige i kossen ett par figurar ska settas i hop…

Gudhjølpe meg…

 

Når dei to blir uenige, e det jaggu meg ikkje vanskelig å få det med seg… De e sta så nåken rambukkar begge to, og e akkurat lika påståelige på kim så har rett… Uansett…

De e vel dei 2 så e mest like kvarandre her i heimen…

Ein fryd å ha kvar for seg, men sammen blir de dynamitt… Jaja, forsåvidt kan man putta kim så helst sammen med Han i Midten… Han kan laga dynamitt av gråstein …

Jaja, eg må inn å skilla kamphanene…

Mini’en vett ikkje heilt kim han ska legga sin allianse med stakkar, han har jo lyst at begge to bare ska vær venner …

” Uff… Tilil å Jeander båka asså… Ikke Maxi… Ed væra snill… Seie han, litt småfortvila…

 

Ro og fred e igjen oppretta, så Kånå får kvila litt te, det e viktigt for trivselen resten av dagen det  😉 … Men 5 minutt seinare e det på an igjen…

Då komme Mini’en i ein forrykande fart bortøve gangen, sittande på ein stor lastebil… Med Han i Midten halsanda itte på ein traktor, så ikkje akkurat e lydlaus…

Det e ikkje Mini’en heller så hyle av fryd…

Så komme Litlajentå springande itte med sverd og fullt Sabeltann kostyme på seg, mens hu brøla…

” Kom tebaka landkrabbar… Dåkke må gå planken… LAAAANDKRAABBAR….. Kom tebake .. !!

 

Herreguuuud…

Nåke “Hellig Gral” te den perfekte søndags morgen, e fortsatt ikkje oppdaga…

Om enn, trur eg de gjerna har øvegått se sjøl idag…

 

Plutselig…

 

Blir det heilt stille… Før eg ser i augakroken at både Litlajentå og Han i Midten pile så to mus oppøve trappen, som om de hadde verdens skumlaste katt i hælane…

Før eg ser nåke så faktiskt kunne minna om Frihetsgudinnå i New York, ståande borti gangen …

Men det e bare Kånå…. Med dynå rundt seg..

Så står med ei hånd te værs og den andre peikande mot trappå… Og ett blikk så olmt at eg nesten sprang opp trappå sjøl…

 

Mini’en komme tuslande ut fra rommet sitt… Kikka opp på Kånå, trekke litt på skuldrene før han fortsette inn i stuå..

” Tilil å Jeander sova bodå i natt… uff asså… Seie han oppgitt.. Før han sette seg ner foran tv’en…

Eg å Kånå veksla ett blikk, før latterkrampå tar oss begge… Tydligvis har Mini’en fått med seg uttrykket om “Bodå” her i huset og…

Små barn har store øyrer…

E det ikkje så de seie…

=D =D

 

Kånå å Litlajentå e på vift… Å når kvinnfolkå i heimen e fordufta danse mannfolkå i huset på bordet..

Me kosa oss med PepperoniPizza, Cola Zero og film på tv… Lørdags snopet har me spist opp allerede, men me har sendt melding te dei på vift om å kjøpa meir..

Det e herlig og, med ein guttakveld…

 

Ingen kvinnfolk så masa om at me har rota i stuå, sofaen eller har høgt volum på filmen…

Me har spelt Tv-Spill, lekt med Lego og bygd togbane.. Dasslokket står oppe og maten igjen på bordet.. Og akkurat nå har me satt på ein skikkelig mannfolk film…

Den Ville Låvefesten..

Så nå dansa med på bordet, drikke cola rett fra flaskå og har ett regelrett guttaparty…

Gu så gøy…

Denna dagen blir bare bedre og bedre… Og det e så det står på filmbildet…

Det så skjer på guttafesten, det blir på guttafesten… ;-D

 

Hmm… Kånå har ringt… Hu ana vel ugler i mosen…Igjen..

Jaja… La notå gå…

Me får ta kjeften så det komme … Akkurat nå e det party…

Himmel og hav… =D

Plutselig så senka roen seg her i heimen. Me har hatt ett haraball uten like her te nå, ein skikkelig Wild Wild West dag…

Men me har vært med på det sjøl.. =D

Me har fyrt opp, satt på bånn gass party musikk fra meg og Kånå sine glansdagar og dansa med Flokken… Eldstemann rømte huset med kompisane.. Blei for flaut…

Når Will Smith og “Gettin jiggy with it” dundra øve høytalerane klarte ikkje Kånå å holda seg unna meir.. Og heiv seg med… Rydding fekk me ta seinare..

 

KrissKross og “Jump” slo nesten hull i golvet i stuå, og eg va glad me ikkje bodde i rekkehus då … Guu, ka me hoppa…

“Black or White” med Michael Jackson gjekk rett heim hos Han i Midten og Litlajentå… Måtte spela an fleire ganger… Høydepunktet blei når “Kevin” fra Alene Hjemme, tok ein rap..

Så kom “Rosa Helikopter”… Og Litlajentå jubla, mens hu ga alt for å få te koreografien…  Mini’en mista interessen.. Gutar lika ikkje rosa, så han gjekk på rommet…

 

Men kom fykande ut igjen, så ett prosjektil når Gangnam Style kom…

Det va så sinnsykt løye, at eg gløymde heilt å filma… Eg rakk ett bilde, før han oppdaga meg og stakk…

Snakka om å ha medfødt rytme i kroppen, for det va så synkront med musikken at det ikkje sko gå an… Og når han i heisen i videoen, gjorde dei her nåke småfrekke bevegelsane med hoftå..

På Tv skjermen…

Og Mini’en tok itte med den største selvfølge.. Stod bare Han i Midten å peika, mens han snudde seg mot oss, med ett mildt sagt forfjamsa fjes…

” Ser dåkke ka han gjør ellår ?? … Gispa han…

Sjølsagt såg med det…

Koffår trudde han me lå på rygg å lo så me grein da… Eg å Kånå…

Tjera vena meg… Det tok heilt av…

 

 

Så kom Han i Midtens favorittsang fra når han va på Mini’ens alder, Boomfunk Mc’s “Freestyler…

Og han rulla rundt på golvet, så den reinaste breakdansaren..

Han sneia Litlajentå, traff stuebordet og rakk akkurat å redda den flotte vasen te hu mor.. Men herreguuud, me hadde jo fyrt de opp sjøl… Så litt svinn måtte me mesten rekna med..

Sjøl om eg så ett lettelsens blikk sjå Kånå, når vasen blei fint plassert på bordet igjen…

 

Og når me nesten hadde eit perfekt danse ensemblet på gulvet under “U can’t touch this” og “Ice Ice Baby” …. Med henholdsvis McHammer og Vanilla Ice…

Så tok det heilt av…

Eg trur ikkje me har hatt det så gøy sammen på år og dag… Litlajentå lo så hu grein, mens hu dansa øve golvet… Mini’en i full McHammer dans øve golvet..

Og Han i Midten breaka så ein gud…

 

Eldstemann kom inn dørå igjen…. Og kikka bare på galskapen så foregikk på stuegolvet…

Rista han oppgitt på hovudet… Og priste seg sikkert lykkelige øve at kompisane ikkje va med heim igjen…

Før han føyk opp trappå og inn på rommet sitt…

 

Men nå har realiteten innhenta oss alle… Kånå og Litlajentå kjørte te byen i selskap.. Han i Midten har funne Legoen på rommet sitt..

Mini’en slokna i sofaen … Og va ikkje te å vekka, så det blir vel ein lang lørdags kveld…

Jaja, Pytt pytt…

 

Og eg sitte her å skrive…. Småsvett og sleten…

 

Over og ut … Fra Galehuset.com… For denna gang…

=D

Endelig e det helg …..  Å denna helgå e kjærkommen … Mildt sagt … For me har meir eller mindre ingenting på tapetet, kun Litlajentå så ska i selskap …

Det va nesten så eg gleda meg meir te å komma heim te helgå, enn eg gleda meg te å gå på jobb på mandag… Men bare nesten..

For det e godt å luska seg ut dørå, tidlig ein mandags morgen.. Itte ei helg med full fyr fra morgen te kvelds, med Kånå og Flokken..

 

Men nå e det nå blitt helg og lørdagsmorgen.. Eg, Mini’en og Litlajentå sitte her å kikka på barne-tv… Og eg lura litt på kor forrige uka blei av..

Det har vært utriveligt travelt, egentlig… Bånn gass på jobb..

Fotball, barnaselskap og dans heima … Den eine aktiviteten avløyse den andre.. Men det e jo sånn det e i småbarns tiden… Man ska ha det travelt då… Så det e bare å peisa på…

 

Her i vekå så skjedde det faktisk nåke underligt og, eg å Kånå snakka litt ilag…

Ja… Me kommuniserte verbalt uten bruk av Sms, Messenger ellår andre elektroniske kommunikasjons måter.. Me hadde oss rett og slett ein god gammaldags prat…

Eg vil rektigt så godt anbefale det altså, på det sterkaste.. Det e utroligt ka man kan få løyst på den måten …

 

Det e f.eks veldig lett å misforstå ein sms…. For sånn så an klinga i ditt hovudet når du sendte den, kan det godt vær den klinge heilt annerledes, der an blir mottatt…

“Persepsjon e ein lunefull egenskap…

Det kan godt vær at den ikkje klinga i det heila tatt… Men gjerna smelle istedet… Det har skjedd meg fleire ganger det.. Uten at eg heilt har forstått koffår..

Eg har gjerna kommen heim fra jobb, og Kånå e birsure… Surare enn ei sitron…

Hu har gjerna sendt melding og spurt ka tid eg komme heim, kor eg sannsynligvis har svara “Om ikkje så lenge…

Og 2 timer seinare, det e ikkje “Om ikkje så lenge… Det e ivertfall heilt sikkert… Det e tydligvis langt øve Kånå sin forståelse av “Om ikkje så lenge…

Milavis øve…

 

Åsså har man alle dei her spørsmålene Kånene sende, dei så de egentlig vett svaret på …  Såkalte lurespørsmål…

Dei så de spør bare for å poengtera ekstra godt at det enten ikkje va lov, uakseptabelt ellår andre årsaker de kan finna på for å vær irritert, og bare må gi beskjed om..

” Huska du å ta med deg dekket te vognå, for å fylla luft… ??

Altså, eg hadde ikkje dekket med meg, fordi eg hadde glemt det ut.. Kånå hadde funnet ut at det lå heima… Hu hadde til og med tatt det med seg, og fått fyllt luft i det…

Men så må hu alikavel spør… !!??  Gudhjølpe meg og Herrens Hærskare…

Hu har klart å fått luft i dekket, heilt sjøl… På ein bensinstasjon… Og bare må poengtera kor idiot eg e, så ikkje hadde huska det…

Også ska eg på toppen av det heila bli imponert, fordi hu har klart å fylla luft i ett dekk… Tjera vena meg…

 

Eller dei gangene det tikka inn ein melding og samtalen gjerna blir som følger…

” Kan du henta Kidsa i barnehagen… ??  Smilefjes -Smilefjes – hjerta hjerta – XO XO ..

” Nei .. Eg rekke sikkert ikkje det..  Punktum…

” Ok, Det va det eg tenkte.. Punktum – Utropstegn – Hodeskalle – Hodeskalle – Sint fjes – Veldig sint fjes – Skuffet fjes – Oppgitt fjes..

Altså… Gubbevaremegvel…

Det e ett spørsmål kor man i første omgang sko tru at her kan man svara ja eller nei… Men så enkelt e det ikkje..

Svara ja e enkelt, for då vil det vær svært liten sjangs for nåke etterspill… Stort sett, men vær klar over at i dei rette omstendinghetane… Kan ett “Ja” også medføra utrivligheter..

Alt handle om ein kombinasjon av humør, dagsform og syklus..

 

Men ska man svara “Nei” på ett sånn spørsmål.. Og glatt slippa unna… Bør man formulera seg på rett måte…

Ikkje bare må man det ovan nevnte…

Man må og huska ka man brukte forrige gang man gjerna svarte nei, og gangene før der igjen …

“Kan man ikkje det, går det fort te helsikke…

Koffår man ikkje kan gjør det man får beskjed om, må man og nevna i svaret… Og det bør vær tungtveiande årsaker… Man får ikkje “Walk over” for småting.. Det e ivertfall heilt sikkert…

Det versta i detta tilfellet e faktiskt, at man kan gå fleire uker og slippa unna med å bare svara “Nei”… Uten videre forklaring..

Men så slår kombinasjonen inn, og man e svartelista i laaaang tid..

 

Jaja… Ein liten digresjon der…

Eg å Kånå hadde oss ivertfall ein prat… Ein skikkelig god prat.. Kor me diskuterte både det eina og det andra.. Og fekk laga ein liten strategi for høsten/vinter..

Kor me te slutt, egentlig va øvgidde øve praten og oss sjøl begge to, ittepå… Kor enkelt det kunne vær å løysa små bagateller, med ein liten prat uten misforståelser…

Det e det galnaste vett du…

 

“Ja.. Det ska bli godt når sistemann flytta ut… Seie eg te Kånå, te slutt…

“Jojo, men du må huska på at sikkert komme barnebarn… Og me må vel ta vår tørn , med alle 4 sine… Vil eg tru… Svara Kånå…

Barnabarn ja… Det hadde eg ikkje tenkt på… Ikkje heilt ennå ivertfall…

Det e viktigt å ikkje bekymra seg for nåke, før man må bekymra seg for det..

Barnabarn e heilt klart ett sånn tilfelle…

For før man komme så langt… Har eg nok med å tenka på kossen eg ska svara… Ka eg ska svara… Og mange andre små, koselige utfordringar man har, eller får…

Ganske så snart itte man får seg ei Kåna, ein flokk med ungar og hus og heim…

 

Det e ivertfall heilt sikkert….

=D

 

 

Hjølpe meg altså.. Snakka om kontrastfulle dagar her i heimen…

Nå har me hatt ett kjør uten like nåken dagar her, og eg stressa rundt så ein gal på jobb idag… For å nå heim te dagens program…

Eldstemann sko på kamp, igjen… Litlajentå sko begynna på barnadans… Og eg såg føre meg at Kånå sjølsagt tok Litlajentå, mens eg blei sittande igjen med resten av kabalen…

Altså, få Eldstemann på kamp, underholda Han i Midten og på toppen av det heila passa på Mini’en…

 

Så når eg parkerte bilen heima spratt eg ut av, i ein heidundrande fart… Spurta inn på badet og spruta nåke vann unda armane, skifta klær fortare enn på lenge og sjekka at håret låg nåkenlunde der det sko…

Og ikkje sto te værs så ein fullblods afrofrisyre…

Bare for å få beskjed av Kånå, mens eg guffla innpå middagen.. Nærmast uten å svelga… At hu tok med seg Litlajentå på barnadans, som eg hadde frykta… Men at hu og leverte Eldstemann på kamp med det samma…

Eg holdt på å setta den halvtygde skinkepaien fast i halsen..

 

” Øhhh… Ka ska eg gjera da…?  Fekk eg sagt, mens skinkepai biten brøyta seg smertefullt ner over i spiserøyret…

” Du får holda fortet her heima du… Svara hu, før hu elegant svingte rundt… Og loffa ut dørå..

 

Ok, tenkte eg for meg sjøl… Tross alt bedre enn igår, kor eg måtte legga alle utenom Eldstemann og absolutt mindre stress enn å gå på kamp med Mini’en og Han i Midten på slep …

Uansett, va jo ikkje nåke aent å gjera nå… Hu va jo gått allerede …

Eg kikka rundt meg…

Mini’en satt djupt konsentrert og såg på ein film på I-pad’en, borte i sofaen … Eg lista meg opp på loftet… Der satt Han i Midten å kosa seg med Lego… Langt inne i sin egen verden han og..

Eg såg ingen grunn te å forstyrra nåken av de, der de satt i kvar sine sysler…

Her va det bare å trø varsomt rundt i huset, så denna uvanlige idyllen ikkje blei brutt…

 

Det e ikkje for ofta man dette borti nåke sånt, her i heimen… Så man må nyta det mens man kan…

Eg laga meg ein kopp kaffi og sette meg med kjøkkenbordet…

Eg kunne forsåvidt ha rydda stuå, men då hadde gjerna Mini’en kommen te seg sjøl igjen…Så eg tok ikkje sjangsen på det… Kunne jo bare sei te Kånå at eg har sprunget itte de i ett sett, fra hu gjekk te hu kom heim igjen…

Uten at det ville virka “unormalt” … Tok samme løysningen når eg kikka på kjøkkenet… Det ville blitt for mye bråk…

 

Så eg satt musestille på kjøkkenet, å kikka i luftå, kun avbrutt av ett toalettbesøk …. Nærmast te Kånå kom heim…

Skrudde av prossesoren og sette hjernen i stand by… Og gjorde … Ingenting..

Då e an sånn bevegelses sensor aktivert… Går nåken forbi så hoppa an ut av dvalemodus og e klar på sekundet…

Men ikkje ei flua føyk forbi, eingang..

Det va egentlig ganske herligt, men dog litt vanskelig og… Men når eg kjenne itte sånn i ittetid, heilt nødvendig…

 

Så for ein gangs skyld så e det skrekkeligen lite å melda om her ifra…

Men eg trur nok at det fort vil endra seg… Ellår eg trur vel ikkje, eg vett…

=D

 

Kånå kom heim igår kveld, med ein superhappy Eldstemann.. De hadde tapt, men han hadde putta 2 i boksen…

Så han for lykkelig te sengs..

Eg endte i “Bodå” … Ikkje bare satt eg å Han i Midten å leka med lego når de kom heim, når han absolutt burde vært i loppekassen..

Men Kånå fekk itte å ha omrymt seg litt, lest seg opp på bloggen..

 

For det fysta…. Så va det ikkje “Sop i hop” me hadde hatt te middag, men gratinerte poteter, stekte grønnsaker og nåke kjøttgreier …

Alle mine forsøk på å forklara at man må ta seg nåken kunstneriske friheter i ny og ne for at teksten ska passa inn, va for døve øyrer… Hjølpe meg..

Joggebukså va definitivt ikkje gammal, og toppen strengt tatt ikkje småsexy…

At eg syns det, telle visst ikkje…

 

Og eg kunne vel for ein gangs skyld, gi ett lite inntrykk av at me va ein “normal” familie…

At eg ikkje ana ka ein “normal” familie e.. Itte å ha levd i detta eg trudde va “normal” familie, i ein god del år nå..

Det va heller ikkje nåke fullgodt argument…

Kånå har heilt klart lest for mange av dei her “perfekte lykkepille familiebloggane”, før hu legge seg..

Me e jo ikkje i nærheten, om me så hadde prøvd knallhardt eingang…

 

Så det va bare å finna soveposen, liggeunderlaget og nøklane te Bodå…

Mens Kånå kosa seg med å lesa Mamma til Michelle, Lykkenermange og VillaPaprika, på sengekanten….

 

Eg låg å telte edderkoppar i bodtaket… Se pilte rundtomkringfallera i spotlighten fra hodelyktå mi…

Grøssss…..

 

 

Itte ein travel dag på jobb e det godt å komma heim, og slappa litt av…

Setta seg i sofaen med beinå på puffen, å bare nyta litt harmonisk familieliv…. Flokken leka seg fint på kvar sin kant, eller i sammen… Ingen så flyr i tottane på kvarandre, slåst eller krangla..

Kånå står og kokkelere den flottaste middagen på kjøkkenet, perfekt kledd i ett strøkent antrekk… Mens hu synge på ein eller aen nydelige sang…

Gud…  For ett herligt liv….

 

Sånn kunne ittemiddagen vært… Om det ikkje hadde vært for at Han i Midten fyrte opp Mini’en og Litlajentå inne på rommet våres, og brukte sengå som trampoline… Akkurat i det eg trør inn dørå…

Så det førsta eg måtte gjør, va å skilla galningane inne på rommet…

På kommando fra Kånå så stod og svidde nåke sop i hop på kjøkken… I ei gammal joggebuksa, men forsåvidt småsexy topp… Mens steikjeosen stod rundt hu som ein aura av skogbrann…

 

Eldstemann gjekk å masa om ka tid han sko på kamp… Sjøl om han hadde fått 14 beskjedar om at det va i 6 tiå..

Trioen på rommet va skilt, men for nå og krangla om dei samme lekene … Alle ska alltid ha det den andre har, uansett om de egentlig ikkje har lyst på det…

Og når de enten har nappa det te seg, fått det eller i ett ubevokta øyeblikk sneket det te seg… E det plutselig ikkje så interessant, når den andre finne seg nåke aent…

Då ska de heller ha det…. Gudhjølpe meg…

 

Middagen blir servert og me sette oss rundt bordet, eller ivertfall 1/3 del av oss sitte rundt bordet… Dei resterande 2/3 delane komme som oftast etterhvert…

Og når dei som kom etterhvert begynne å eta, går gjerna dei så satt fra før.. Uten å ha fått landlov…

Dei så nettopp kom blir plutselig mette, meir eller mindre uten å ha rørt maten… Og slår følge med dei så nettopp gjekk…

Igjen sitte eg og Kånå… Håpløst…

 

Plutselig e det full fyr på rommet våras igjen .. Ut å rydda trampolinen … Nok ein gang…

Eg får akkurat laga meg ein kopp kaffi, når Han i Midten trør på foten te Litlajentå.. Ved ett “uhell”…

Eg blir nødt te å forklara at når man gjør nåke ved ett uhell, så stoppe man opp og seie unnskyld… Og springe ikkje så ein flodhest midt i løpetiå, opp på rommet og gjemme seg …

Då blir det ett lite troverdigt “uhell” … Han e til dels enige, men meina an va såvidt borti Litlajentå..

 

Litlajentå, så sjølsagt har øvedramatisert… Kikka på meg når eg komme ner, og seie…

” Du ga an vel klar beskjed nå !!?… Meir kommandere hu, enn spør…

Mens hu har ett flir om kjeften… Det makalause Jack Nicholson fliret… Her har man heilt klart blitt lurt trill rundt igjen… The Queen of Manipulasjon, strikes again…

Den dårlige samvittigheten for han på loftet slår inn… Ufff…

 

Mini’en har imellom tidå bygd togbane… Fra rommet sitt og nesten ut i stuå…

Den formanande talen i forrige uka, om at lekene ska vær på rommet hans e tydligvis glemt…

Jaja… Han e nå ivertfall stille…

 

 

Eldstemann lura på ka tid han ska på kamp… Får beskjed om å gå å kle seg… Litlajentå klikka når hu forstår at hu ikkje ska få vær med Mammå på kamp…

Han i Midten ete den kalde middagen sin… Mini’en og…

Kånå og Eldstemann går, mens eg leita itte ting å bestikka ei sønderknust Litlajenta…

” Maaaaaammaaaa…. Kauka hu, som om det va siste gangen hu såg na…

 

Igjen e det ett lite øyeblikk av ro… Eg, Litlajentå og Mini’en laga ei tøy ugla av ett sett me fant i skapet…

Han i Midten vil se film… Då ska sjølsagt alle se film…. 3 forskjelige filmar…

Problematikken blir løyst med ein film på I-pad’en, Mini’en ser i stuå.. Mens Han i Midten slår seg te ro på loftet…

Og eg må varma kaffien i microen, for tredje gang…

 

Mens eg sitte i sofaen med ein kaffi så smaka popcorn, har Litlajentå og Mini’en funnet seg restekaka fra bursdagen, te kvelds… Jippi…

Eg har heilt klart hatt eit “hjernen er alene” øyeblikk…

Han i Midten har fortsatt byggingå av togbanen… Han får god hjelp av dei to andre… Så har fortært “kveldsmaten” …

Tjera vena meg…

 

Ein umiskjennelige snek har parfymert stuå, Mini’en har fullt opp bleiå.. Så eg og han tar oss ein tur på badet, kloakken blir rensa og pyjamasen komme på…

Ett lite tannpuss og litt nattasang, så e nr 1 i seng… Puuh…

Just 2 to go…

Og eg angra så ein småflau hund, så slapp ein gysar midt i sitt eget fjes… På at eg sa te Kånå at bare gå på kamp med Eldstemann du…

Ska ta kvelden her heima eg…

 

Men, sånn uansett… Hadde eg fått valgt mellom det førsta avsnittet, eller resten av den reelle ittemiddagen.. Beskrevet i dei 13 neste avsnittene…

Hadde eg valgt den reelle versjonen anytime  … uten ett snev av tvil…

 

For kim vil vel leva ett kjedeligt A4 liv, uten “Action i Heimen” …  ??

Ikkje hadde det blitt nåke særs spennande Blogg av det heller… Vil eg tru..

 

Og akkurat Facebook sider, Blogger og Instagram kontoer, av det “perfekte” familie livet…

Dei finnes det 100 av på dusinet…

 

Då e det bedre at det e så det e…

Ett fullkomment familie hverdagskaos, satt noenlunde i system… Og levd te det fulle…

Tjooohei… =D

 

Då va ei bursdagsbonaza helg over, og eg å Kånå har inntatt vertikal hvileposisjon på sofaen.. Meir eller mindre utmattet..

Selskap her heima på fredag og lørdag.. Så i selskap sjå søster te Kånå idag..

Men nå e me heldigvis over den versta bursdagskneikå for i år..

 

Eg la forresten fram ett forslag for Kånå her før helgå, om ikkje me bare sko kjøra ett selskap for heile sulamitten på ein gang…

Ett heidundrande selskap kor me feirte heile gjengen…

Ein dag med totalt kaos, men så hadde me vært ferdig me det… Men hu va ikkje heilt enige… For all del, hu tente på ideen hu og, men va usikker på om Flokken ville akseptera å dela dag med dei andre…

Og eg såg jo den… Og sånn bloggmessigt ville det ikkje vært så smart heller.. Bursdager e jo som ei snopeskål og, for inspirasjonen…

 

Idag f.eks itte tidenes sløvedag i sofaen, før me kjørte i selskap.. Blei det mye lått og løye med bordet….

Eg passa på å ha minst ein mann imellom meg å Tantå te Kånå, itte eg posta ett “flott” bilde av na her tidligare… Kor hu har lovt meg hevn når eg minst venta det…

Om eg syns iltre Kåner va skummelt, sko eg bare vita at småsinte Tanter va barnamat i forhold… Så då e det best å ta sine forhåndsregler.. Sjøl om eg trur hu syns det e litt stas og… ;D

 

Svigerfar va i storslag og drog sjølsagt ein historie om når me va på Mallorca sammen, og eg gjekk på ein liten “spansk” smell…

Eg hadde forsåvidt lasta ner ett sånt spansk kurs på ei usb-brikka, så eg høyrte på i lastebilen før me sko reisa… Men hadde forsåvidt ikkje følgt så godt med…

Egentlig litt vanskelig å få te i ein distribusjons bil og, kor man hoppe inn og ut av bilen heile dagen…

Men litt hadde eg fått med meg..

 

Så mens Kånå og Svigermor for ut på ett shopping maraton, booka eg og svigerfar ett bord på ein pub…

Detta va før me fekk småfolk sammen, eg og Kånå…

Svigerfar hadde jo fått med seg min iver itte å snakka spansk, men va vel ikkje imponert øve mitt repertoar… Så han anbefalte å ikkje gjør så mye ut av det…

Sjølsagt høyrte eg på ka han sa… Så når servitøren kom bestillte eg 2 store øl…

“Dos grande cervezas, por favour… Sa eg, sjølsikkert på klingande spansk…

“Ah… si, si senor… Svara karen, og snudde tvert om…

Men, når han kom tebake med ølå, sette han igang med ein tirade på spansk te meg…

 

Tjera vena meg…

 

Eg satt jo der så ein tosk, og forstod ikkje ett kvekk… Mens Svigerfar humra og lo, så bordet rista…

Servitøren hadde visst spurt kor i Spania eg va fra, for han kjente ikkje heilt igjen dialekten…

” Øhhh… English please.. Va det einaste eg fekk stottra fram…

Så lærte eg meg ei leksa den gangen og… Mens Svigerfar elska å dra den historien fram, såframt han får ein sjangs…

 

Men for all del… Det går jo te fordel meg og, av og te… For på samme turen fekk eg og Svigerfar for oss, at me sko prøva så mange øltypar me kunne…

Så den eine dagen, kor Svigers hadde vært litt før oss ner på strandå…

Og me kom tuslande i mot de nere på strandå, så holde an opp ein blå boks…

” Dei her har me ikkje prøvd Frode… Seie an te meg..

” Kjøpte ein sixpack te oss eg… Blå San Miguel… Fortsatte han…

 

Eg såg ikkje at det stod San Miguel på de, for den sidå han holdt mot meg… Den lyste det bare to tall opp… Nesten øve heile boksen …

0,0 % ….. Stod det…

Svigerfar hadde kjøpt ein sixpack med alkoholfri øl te oss….

Legendarisk vettu…

Eg sko hatt vet nok te å tatt bilde av ansiktet hans, når det gjekk opp for han og… Ubetaleligt…. Men de va goe dei blå boksane og… Me måtte jo drikka de opp…

Så eg pleie å svara med den… Når han drar den med spansken på meg… Eg e ikkje vanskelige eg… ;D .. Me har jo ikkje meir løye, enn me laga sjøl…

 

Jaja… Nå kjenne eg det får bli nok for ikveld… Loppekassen kaller, augalokkå e tunge og kropp og sjel utslitt…

Så god natt, Folkens… ;D