Me va på karate trening idag og eg satt med ett bord å kosa meg med ein kopp kaffi.. Mini’en va på lekerommet og Han i Midten trente..
Det va friminuttet mitt..
Eg satt der å nøyt livet og surfa gjennom nettaviser, når Mini’en komme heseblesande fra lekerommet..
“Ed gjort bæsj.. Lukta pyyyyton…. Kauka han ut..
Jippi.. Tenkte eg for meg sjøl, det va som om det hadde blitt ein liten tradisjon detta her.. For nå va det tredje gang på rad at han gjorde sitt fornødna på karate treningå..
Jaja, me rusla ut på toalettet og fant fram våtserviettar og begynte på dritjobben..
Når eg hadde fått vaska stumpen rein, og fant fram ei nye bleia.. Så begynte Mini’en å bli nåke engstelige..
“E kummelt her pappa.. Andå komma ta meg.. Uff.. Seie han plutselig..
“Nei… E ikkje nåke and her.. Svara eg, nåke øverraska..
“Jooo.. Stooor kvite.. Fortsette han..
“Neeei, e ikkje nåke and her, og de e jo ikkje kvite dei .. Svara eg.. Og kikka rundt oss der inne i avlukket..
Ikkje ei and å sjå i mils omkrets her, og ivertfall ikkje ei stor kvite ei.. Eg løfta Mini’en opp på toalettet for å ta på han strømpebukså igjen, men då blei han heilt stiv av skrekk og hoppa i fanget på meg …
Hjølpe meg, e det toalettet han forveksla med ei stor kvite and eller..
“Neeeei .. Pappa.. Kan ikke sitta der.. E vann ner i der.. Andå komma opp, bita meg i rumpå… Seie han skrekkslagen…
“Ka seie du, neeei… E ikkje nåke and nere i der.. Svara eg å løfta opp dasslokket for å visa.
Men då slår han det igjen med ett smell, mildt sagt småsinte.. Eg forstår ingenting men utfordre ikkje skjebnen, droppa strømpebukså og tar bukså på han.
Eg har høyrt om mye løye så har dukka opp fra nere i toalettet, men aldri “store kvite ender” ..
Nå får det væra slutt med detta her Zack og Quack greiene han ser på Netflix, tenke eg med meg sjøl.. Det e jo den einaste plassen han har sett ender i det sista…
Det har vel vært ein skummel episode eller lignande då, så har skremt an såpassa at han plutselig e redd for ender..
Men han gir seg ikkje med denna her forbaska store kvita andå.. Og legge ut ein beretning om kor dumme denna andå va, så ikkje ville vær snill og beit han…
Eg spurte om han hadde blitt bitt av ei and, og han nikka bekreftande med hovudet.. Og såg skrekkeligen bedrøva ut, så som bare han kan.. Lippå nærmast i gulvet, armana henge rett ner langs sidå og så legge han inn ein liten knekk i knærnå..
Eg tenkte at her får me bare prøva å få tankane øve på nåke anna, så me gjekk inn på lekerommet igjen.. Og der tok det ikkje langa tiå før han va i sitt ess igjen, og heila denna her andå va glemt.. Tjera vena meg, kor komme denna her andå i fra da..?
Eg fant kaffikoppen min igjen, og satt å undra meg øve heila denna her episoden.. Så eg tar å ringa Kånå for å høyra om hu vett nåke meir, om store skumle kvite ender..
Og sjølsagt hadde Kånå det..
Hu hadde kjørt te Svigers med dei to minste idag morgens, itte de nærmast hadde rasert stuå og vært så ett par villkattar på prærien..
Men når Kånå kom ut te Svigers, slo de tvert om og va snille så nåken lam.. Typiskt vettu..
De hadde gått seg ein tur i Vangen med dei 2 små, for å mata endene.. Og der hadde Mini’en i ett sekunds ubevokta øyeblikk, havna i klammeri med ei svana.. Ei svana så heilt klart for Mini’en, blei te ei “Stooor skummel kvit and” ..
Den hadde absolutt ikkje lyst på steinen Mini’en serverte han i mangel på brød, og blei vel såpassa forbanna fordi det ikkje va ein brødbit.. At den tok ett lite jafs i håndå te Mini’en.. Så skrekkslagen blei redda av Svigermor og Kånå..
Så derifra kom altså denna her plutselige “Andefobien” .. Eg klarte ikkje heilt å holda latteren unna, og blei sittande å småhumra for meg sjøl, der eg satt.. Eg takka Kånå for info’en og la på… Huffameg, stakkars Mini’en..
Ein Mini så nå va i full fyr igjen inne på lekerommet, og hadde visst fått seg ein kompis så va med han å bygde hus av putene der inne..
Og når Han i Midten va ferdig, samla me i hopa sakene våras og rusla ner i bilen..
På veien heim over, kom igjen te å tenka på Mini’en i full klammeri med ei svær svana..
Det måtte jo bare vara han så fekk det te og, det står jo tross alt “Trøbbel” skreven med store bokstavar i pannå på den guten ..
Med usynlig blekk…
=D
