Det e bare å erkjenna at Mini’en sin hang te smokken, har blitt vanskeligare å bli kvitt en me først trudde.. Den fjotten e ikkje lika lett å lura, som våre andre troll i Flokken har vært..
Men igår fikk me litt hjelp utan i fra..
For itte me har flytta te byen igjen, og detta her rekkehuskomplekset.. Så har Mini’en og forsåvidt resten av Flokken, fått mange nye (og gamle) lekekompiser.. Mini’en og nabogutten, som bor vegg i vegg med oss.. Dei har blitt som erteris, og på kort tid “bestevenner” ..
Mini’en seie ivertfall så.. ” – Han e bestevennen min, han..”
Så når nabogutten ringte på dørå igår, og lurte på om Mini’en ville vær med ut.. Hadde ikkje “kosen og tutten” heilt blitt parkert for morgenen.. Han pleie ikkje å bruka de på dagtid, det e som oftast når han legge seg han finne det fram.. Jaja, å sei “han” finne det fram e vel å ta hardt i, det e vel meir kommandering om at me voksne må finna de.. Kosen og tutten..
– Koffår bruka Maxi tutt.. ? Lurte nabogutten på..
Eg tenkte for meg sjøl at akkurat detta kan Mini’en få svara på sjøl..
Men han stod der, med kosen i neven og tutten i kjeften, og va totalt i villrede.. Han fikk ikkje fram ett ord, og man kunne formeligt sjå at hjernen gikk for fullt.. Normalt så har han alltid ett kjapt svar på lur, nesten som om kjeften hans e ein sånn Pez dispenser for snop.. At ein haug med forskjellige svar ligge allerede klar for bruk, ittekvart som man trenge de..
Nåke han må ha arva fra Farmor mi, trur eg..
Hu hadde alltid ett svar, uansett anledning.. Til og med i bryllupet te søster mi når Toastmasteren drog ein vits, slo hu te.. Toastmasteren sko dra ein liten historie om Bruden, altså søster mi, og fikk vel nærmast ikkje begynt ein gang, før han fikk svar..
Ett skikkelig svar.. Itte han hadde såvidt va ferdig med innledningen, og slengte ut følgande påstand..
– Ja, for når Bruden va yngre, så va hu skikkelig korte i hovudet..
Så kom det sporenstreks fra Farmor..
– NEI, Det va hu IKKJE…
For dei så ikkje vett betydningen av “Kort i hovudet”, så betyr det “lettare dum” på ein måte.. Toastmastern meinte jo sjølsagt ikkje detta bokstavligt talt, men meir for å laga litt lått og løye.. Likadan litt seinare på kvelden, når han sko dra ein anna vits, og begynte med følgande setning..
– Det var ein gang når de Tre Vise Menn sko….
Lengre kom han ikkje, før Farmor kontant kommenterte..
– DEN har eg høyrt før..
Ubetaleligt vett du..
Men… Mini’en va tom for “drops” i “Pez-dispenseren” .. Der han stod mållaus og vrei seg.. Før han nappa tutten ut og slengte både den og kosen bortover gulvet i gangen.. Og lo ein nåke smånervøs latter, og fant jakkå si..
Jøje meg, tenkte eg for meg sjøl..
Va det så lett..!? .. Mini’en gjekk forsåvidt kjepphøgt ut resten av dagen igår, og va rett og slett ferdig med tutt.. Både eg og Kånå måtte bare smila litt øve denna standhaftige holdningen han hadde inntatt.. Men hadde vel vår tvil, om han va lika standhaftig ved leggetid..
Og uheldigvis så fikk me rett.. Mini’en satt tøff som få i sengå itte tannpussen, og trengte sjølsagt ikkje tutt han.. Va storegutt akkurat så nabogutten han nå..
Men ikkje lenge itte me hadde lest ei bok, sunget litt nattasanger og eg hadde lukka dørå på gløtt..
Så va det ein nåke bedrøva og lengselsfull fyr inne fra barnarommet, så lurte på om han ikkje kunne få tutten.. Kosen hadde han allerede..
Jaja.. Bare nåken veker te nå med litt anti-smokk propaganda fra den samme nabogutten, så kanskje Mini’en te slutt klara å manna seg opp..
Te å endelig bli kvitt detta smokkestyret..
Det e ivertfall lov å håpa…
Goe søndagen, Folkens.. =D =D
