Eg vakna ein morgen med ett forferdeligt håve, og lurte på kor eg igårkveld hadde vore…
Sånn starta ein trudelutt fra Vinskvetten…
Sånn kunne nok morgenen blitt itte tidenes guttafest igår… Men heldigvis gjekk det i Cola på vår fest … Og ikkje mannabrus…
Alikavel har morgenen ikkje akkurat vært fri for hovudverk… Når an starta 06:20 med ein Mini i full vigør på sidå av sengå vår…
” Ed vil se barne tv… Pappa… PAAAAAPPPAA…
” Pappa, Pappa… PAAAPPAAAAAA… Ed vil se tv…
” EEEED VIIIIL……
Åh du hildrande du… Først holdt eg på å gi itte, før eg kikka på klokkå.. Og bar fjotten lukst inn i sengå si igjen… Mens eg bestemt ga beskjed…
” Det e mørkt ute ennå, og då ska me sova…
20 minutt seinare, ryke gardinene våre te side i ett einaste vriiitsj…
” Sjå Pappa… Lyyyyys… Nå ed se barnetv… Kommandere Mini’en…
” Ja… Mmmm… Snart… Mumla Fatter’n tebake… Mildt sagt i koma…
” NEEEEEI…. ED SE NÅ…!! … Svara gullgutten..
Riva plaster av ett hårete bein, e mindre smertefullt enn når Mini’en skingrande gir beskjed om nåke han vil…
Og når man forsåvidt har gitt han ein tindrande god grunn, te å høylydt proklamera sin rett… Kan man ikkje aent enn å gjør som befalt…
Mens man skrive ei fotnota i margen, om å ikkje bruka det argumentet før vinteren har slått skikkelig inn.. Og solå ikkje dukka opp før i 9-10 tiden…
Sjølsagt har den levande vekkarklokkå fått liv i både Litlajentå og Han i Midten og…
Dei trenge ikkje bli bedt 2 ganger dei… E det liv i heimen lukta de det akkurat så ein sporhund på jakt…
Og komme luntande nerover trappene, med søvnen fortsatt hengande fast i augalokkå…
Eg får trødd på meg ei buksa og luska meg inn i stuå, finne fjernkontrollen og begynne den evige runddansen på Netflix ..
Det e ikkje akkurat nåke lett oppgava å finna nåke alle vil se..
Men idag trudde eg at eg fant “den hellige gral” te fred og ro, når flokken ska se barne tv… For me fant ein ny serie de ikkje har sett før…
Beat Bugs…
Gjennom heile 1 episode så satt de som nåken lys… Mini’en foran stuebordet..Litlajentå lå henslengt øve puffen… Og Han i Midten småturna borte i hjørna på sofaen…
Endelig… Tenkte eg for meg sjøl…
Bare for å gå på ein smell litt ut i episode 2… Plutseligt va stuå tom… Jaja, det va nå stille ennå…
Men ikkje før eg har tenkt det, så høyre eg ett hyl i fra rommet te Mini’en… Litlajentå og Han i Midten e uenige i kossen ett par figurar ska settas i hop…
Gudhjølpe meg…
Når dei to blir uenige, e det jaggu meg ikkje vanskelig å få det med seg… De e sta så nåken rambukkar begge to, og e akkurat lika påståelige på kim så har rett… Uansett…
De e vel dei 2 så e mest like kvarandre her i heimen…
Ein fryd å ha kvar for seg, men sammen blir de dynamitt… Jaja, forsåvidt kan man putta kim så helst sammen med Han i Midten… Han kan laga dynamitt av gråstein …
Jaja, eg må inn å skilla kamphanene…
Mini’en vett ikkje heilt kim han ska legga sin allianse med stakkar, han har jo lyst at begge to bare ska vær venner …
” Uff… Tilil å Jeander båka asså… Ikke Maxi… Ed væra snill… Seie han, litt småfortvila…
Ro og fred e igjen oppretta, så Kånå får kvila litt te, det e viktigt for trivselen resten av dagen det 😉 … Men 5 minutt seinare e det på an igjen…
Då komme Mini’en i ein forrykande fart bortøve gangen, sittande på ein stor lastebil… Med Han i Midten halsanda itte på ein traktor, så ikkje akkurat e lydlaus…
Det e ikkje Mini’en heller så hyle av fryd…
Så komme Litlajentå springande itte med sverd og fullt Sabeltann kostyme på seg, mens hu brøla…
” Kom tebaka landkrabbar… Dåkke må gå planken… LAAAANDKRAABBAR….. Kom tebake .. !!
Herreguuuud…
Nåke “Hellig Gral” te den perfekte søndags morgen, e fortsatt ikkje oppdaga…
Om enn, trur eg de gjerna har øvegått se sjøl idag…
Plutselig…
Blir det heilt stille… Før eg ser i augakroken at både Litlajentå og Han i Midten pile så to mus oppøve trappen, som om de hadde verdens skumlaste katt i hælane…
Før eg ser nåke så faktiskt kunne minna om Frihetsgudinnå i New York, ståande borti gangen …
Men det e bare Kånå…. Med dynå rundt seg..
Så står med ei hånd te værs og den andre peikande mot trappå… Og ett blikk så olmt at eg nesten sprang opp trappå sjøl…
Mini’en komme tuslande ut fra rommet sitt… Kikka opp på Kånå, trekke litt på skuldrene før han fortsette inn i stuå..
” Tilil å Jeander sova bodå i natt… uff asså… Seie han oppgitt.. Før han sette seg ner foran tv’en…
Eg å Kånå veksla ett blikk, før latterkrampå tar oss begge… Tydligvis har Mini’en fått med seg uttrykket om “Bodå” her i huset og…
Små barn har store øyrer…
E det ikkje så de seie…
=D =D