Litlajentå sko i selskap idag så når eg kom heim fra jobb, satt hu og Kånå og fjonga seg med kjøkkenbordet.. Det va visst neglelakk som va på tapetet, der de satt å småpludra ilag.. Mini’en va ikkje imponert øve dei her greiene de holdt på med, og satt med ett misbillig blikk i sofaen..

Det lukta ekkelt, pappa.. Sa han..

Annonsørinnhold

Vårens fineste sneakers til dame

Og det e jo heilt klart ei ganske så markant lukt fra neglelakken, og forsåvidt betryggande at han ikkje fant detta her interessant.. Heilt klart.. Då e det verre med Han i Midten, så e lika forfengelige som Litlajentå.. Men alikavel tøffare enn toget..

Hos frisøren hadde han heilt klart bestemt seg for kossen han ville ha håret.. Og seinare på kvelden bestemte han seg for at han ville ha striper i håret også.. Jaja, først sko han ha det heilt blondt, men då satte Kånå foten ner.. Jøje meg, det får nå vara måte på..

Hadde ikkje hu gjort det, hadde heilt klart eg trampa i bakken og sagt nei..

Men når hu tok den fighten og gjorde seg umåtelig upopulær hos Han i Midten.. Så tok eg igjen i andre enden, og sa me kunne jo stripa det litt.. Ett kompromiss så Han i Midten kunne leva med.. Han måtte jo innrømma litt, at å bleka alt blondt gjerna hadde blitt litt for mye av det goda..

Så seinare den kvelden for ei uka og 2 siå, så stjal med stripene Kånå sko ha te seg sjøl.. Og fiksa biffen nere på badet..

Det va jo ikkje akkurat problemfritt, denna her stripingå heller.. For Han i Midten e jo ikkje akkurat født med verdens største tålmodighet.. Så itte me hadde trødd detta stoffet i håret, og han satt litt småreservert og holdt seg for nasen..

– Ska eg sitta her med detta i håret i nesten ein time..?? .. Sa han mildt sagt sjokkert..

– Ja.. Nå kan du ikkje lea på deg i det heila tatt.. Svara eg.. Og kvelte ein liten latter..

– Jammen, herreguuud da pappa.. Då vil eg ikkje detta her alikavel.. Svara han nesten gråtkvalt..

– Går ikkje an å ta det av nå.. Svara eg kort, og måtte nesten gå ut i gangen, pga det forskrekka andletet han sette opp..

– Åhh.. Pappa, ikkje tull.. Kauka han iltert itte meg..

– Neida.. Du kan gå opp og se på tv.. Det går fint det.. Bare tulla litt eg.. Flira eg te han..

– Dust.. Svara han.. Og eg fikk ett lite Deja Vu..

Han har jaggu meg litt itte mor si, den guten der og.. Sta som ett esel, hissig som krutt men ufattelig snill innerst inne.. Det e ein gut med mange lag, den der rabbagasten der.. Og han slutta aldri å overraska, hverken den eine eller den andre veien..

Han har ein egen evne te å skru av “lya mamma og pappa” funksjonen, men kan plutselig overraska stort med strålande oppførsel.. Gjerna nesten i ett par timar, av og te..

Og når stripemiddelet blei skylt ut av, va guten strålande fornøyd.. Der han stod og fornøyd kikka på dei nye stripene i håret..

Mini’en rista bare på hovudet øve heila greiå, den dagen.. Lukta ekkelt det og.. Og lurte fælt på ka Han i Midten hadde gjort med håret sitt.. Forsåvidt Fatter’n sin også..For det va jo så masse blekemiddel igjen på beholdaren, at eg kleiste litt i tuppane på meg sjøl og..

Eg passa på å ikkje gjør samme tabben så eg har gjort dei 2 tidligare gangene..

Når eg har tenkt at det va nå litt lite farge i luggen, og tatt litt ekstra der.. Men når eg har vaska middelet ut av, va jo luggen lysare enn alt det andra.. Og Kånå lattermildt har kommentert at jaja, det kunne jo vært verre.. På ein pussig måte tok hu feil, for det blei stort sett verre..

Eg har jo ein tendens te å finna på sånne stunt når våren gjør sitt inntog..

Og som oftast blir håret naturlig bleket av solå og.. Så det som ikkje såg så heilt for gale ut, aksellererte jo te tidenes Limahl sveis.. For dei så huska hans krittkvita høysåta..

Jaja.. Det blei jaggu meg ein liten digresjon der og.. Eg sko egentlig bare skriva om eg, Mini’en og Han i Midten, så kosa oss og spiste opp vannmelonen.. Den så Kånå hadde kjøpt for at eg og hu sko ha nåke kos te kvelds..

Men hu hadde jaggu meg tatt høyde for kjøleskap tjuvar idag..

Og kjøpt 2 vannmelon stykker.. Men gjemt den eina innerst i kjøleskapet, bak om salaten.. Der står den trygt.. Enkelt og greit.. Det e sjelden eg spise kaninmat, om ikkje Kånå har diska opp med sånn pasta salat.. Då går det ann..

Men.. Sånt sett, når eg kikka på magen så begynne å sige oppå laptopen her eg sitte.. Så bør eg gjerna kutta ut Chipsen, med nåke grønnsaker og frukt..

Det e ikkje akkurat nåke sumarkropp så stråla mot meg i speilet for tiå..

Jaja.. Det får bli så det blir.. For seint å tenka på det nå..

Sikkert..

Eller kanskje neste helg..