Han i Midten va i full fyr idag, itte gårsdagens sløvedag va det mye energi som måtte ut.. Ein ting e om det kun hadde vært han og gjerna ein te i Flokken.. Men når me har ein Flokk på 4, og 2 av de ser opp te Han i Midten som en gud..
Så blir det te tider et rotterace om å holda nåkenlunde kontroll på “The Crazy Gang” ..
Mini’en syns jo det e super gøy å slenga seg med på Han i Midten sine halsbrekkande påfunn, og blir full av spillopper når han blir fyrt opp.. Litlajentå likeså.. Eldstemann gjør kort prosess og stikke på rommet sitt og låse dørå..
Innimellom så misunne eg han den luksusen..
Så idag, tross den vinterlige tilnærmingen på dagen, blei eg bare nødt te å nappa med meg urokråkå.. Og jogga ein tur ut i skauen.. Me e ganske priviligerte her me bor, for det e bare å gå ut dørå og rusla ett par hundre meter, så e me i skauen..
Og det gikk ikkje lenge før “Fjellgeitå” fikk litt å bryna seg på..
For rett opp i bakken traff me på nåken vill-sauer, te Han i Midten’s store begeistring.. Det e som regel ikkje så mye som ska te, for å roa ner ein nåke oppskjørta 9-åring, med alt for mye energi innabords..
[easy-image-collage id=5016]
Einaste skåret i gleden va at me ikkje fikk komma så nær de, Han i Midten ville så gjerna gi de litt mat.. Og gjerna klappa de litt..
Men paradoksalt nok e villsau mye lik Han i Midten, vanskelig å få tak i og spretne som få..
Han va ikkje heilt enige i den sammenligningen, men me flirte nå litt av det.. Endå meir flirte me av nåken så sko fyra opp ett bål på toppen, oppe i ei sånn svær bålpanna.. At veden va lika våt så ett våryrt fossefall, såg ikkje ut te å hindra de i forsøket..
Me måtte bare gå å kikka litt på hønene, og ei kanin.. For ellers trur eg latterkrampå hadde tatt meg..
Sjølsagt, når me akkurat nådde toppen, satte værgudene igang ett snøvær uten like igjen.. Og Han i Midten satt på ett gullegg.. For den så masa å styra på han om å ha lua på seg.
Hadde sjølsagt ikkje det sjøl..
Nåke så blei behørig kommentert der oppe på toppen, når vind og snø kom fra alle kanter.. Eg kunne ikkje anna enn forbanna meg sjøl, for denna idiotiske dobbeltmoralen.. Det va nesten hakket før eg knabba luå te Han i Midten.. Så kaldt va det..
Men.. Man lærer så lenge man lever, og det va bare å bita tennå sammen.. Te slutt kom eg på at det va ei hetta inne i kragen på jakkå.. Så då blei det litt bedre.. Det hadde vært litt flaut å kommen heim te Kånå med øyreverk, sånn så eg masa om at de må ha lua på seg heima..
Det va ivertfall ein frisk tur idag, det ska væra sikkert..
Itte den sløvaste lørdagen på lang, lang tid, så va det ikkje anna enn herligt å få litt frisk luft.. Det ska ivertfall væra heilt sikkert, og på nedstigningen kosa me oss skikkelig.. Praten gikk laust og me diskuterte alt fra villsau horn te matematikk…
Det e jaggu meg merkeligt ka man kan finna interessant å diskutera, med litt frisk luft i systemet..
Ein ting e ivertfall sikkert.. Sjøl om me traska te topps og ned igjen, i bitande kalde vind og snødriv.. E det ufattelig kor mye energi ein 9-åring kan ha bunkra opp.. For itte å ha fortalt Kånå om både villsauene me traff på vei opp, ett håplaust bålfyrings forsøk og hønå og kaninene i buret på toppen..
Så tok det ikkje langa tidå før den Fjotten va igang igjen itte middagen, i full fyr gjennom heimen med Mini’en og Litlajentå på slep..
Men men… Ein gang vil det vel roa seg ner litt.. Vil eg tru..
Vil det ikkje det… ?? …
