Satt og såg på tv igår….. Itte med hadde spist kveldsmat og fått ungane i seng…
Ellår eg såg ivertfall på tv… Kånå satt me nasen ner i laptopen sin……
Men, itte ei stund, så oppdaga eg, at eg satt og såg på Disney Channel… Mi dyrebara voksentid, brukt på barne tv… Miles from Tomorrow….
Eg prøvde å tenka tebake, på koffår eg ikkje hadde skifta kanal, men det va bare ett stort hål i hukommelsen.
Sannsynligvis, har eg hatt ein liten “Restart” … Fysst full “Shutdown”….. Så ein “System Reeboot”
Kan ikkje forstå nåke aent.. ..
Alle med meir, enn mot normalt med ungar i heimen, kan nok relatera seg te det…
Trur eg…..
Det e akkurat se ein sånn “Jordfeilbrytar” se slår inn, før det blir full “Breakdown” i operativsystemet…
Ei litå “Hjernen er alene” stund…..
Ellår “Lyset e på, men ingen e hjemma” øyeblikk om du vil..
Det e sunt med sånne små justeringar av og te, ellår nesten påkrevd…
Hvis ikkje kunne man endt opp med formatert harddisk, og gjedna blitt henta av dei med kvite frakker …
Men, det kan faktisk vær ganske så skummelt, med sånne “øyeblikk” innimellom og….
F.eks hvis man har ei pratesjuke Kåna.
Då kan det vær på grenså te farligt, om man ikkje passe seg…
Alle har vel “slukt lyset” ein gang, mens Kånå e inne i ein laaaaaang avhandling om nåke, for henna, infernalsk viktigt.
Men for deg, totalt uinteressant.
For så og våkna te ett spørrande fjes, rett føre deg, se vente på “rett” svar…
Ett svar, se du ikkje har den fjernaste aning om ka bør vær…
Du prøve å skru tiå tebake, men det e tomt…
Uansett kossen du prøve å komma deg ut av den knipå , så går du på ein smell av uante dimensjonar….
Men gjennom årenes løp, har eg opparbeida den rutinen, at eg lagre stikkord underveis, når Kåna sette igang med, for meg, meiningslause tirader av informasjon, i ny og ne…
Og når det plutseligt blir stillt, å hu har satt det spørrande fjeset imot meg…
Klara eg for det mesta og svara på tenærma korrekt vis….
Men tebake te igår…
Eg satt altså i sofaen, og lurte på kor eg hadde vært, den sista stundå…. Kånå va det ingen vits å spør, hu va heilt opppslukt me pc’en…
Miles from Tomorrow va opptatt, ein eller aen plass i universet… Ungane sov…. Jaja…..
Eg tenkte at eg burde gjedna oppdatera bloggen… (E gale og, EG bloggar…..Eg har jo meir ellår mindre tatt ett omdømmemessigt selvmord i Yrkessjåfør miljøet..)
Men det va tomt…..
Abslolutt null skrivekløa…. Kikka litt på nettet itte ide’ar, men fant ingenting….
Klara ikkje å skriva nåke , bare for å skriva hellår….
Lurte litt på om eg va “tømt” for kreativitet itte “reeboote”n” …
Om det rett og slett hadde forsvunne nåken “drivere” te den “hardware’en” …
Men så slo det meg….
Ka har skjedd idag…. Eller i går då, forsåvidt….
Eg våkna, sto opp og gjekk på jobb…… Blei ferdig på jobb…. Kjørte hjem…… Spiste middag….. Hjalp litt te med lekser….
Spiste kveldsmat…. La ett par ungar…. Sette meg foran tv’en…. Blackout…..
Det hadde absolutt ikkje skjedd nåkenting….
Ingen Mini vekkt om morgenen…
Ingen ravsinte Kåner….
Rett og slett ingenting , utover normalen…. Eller unormalen…
Det har bare ikkje skjedd nåke av betydning, se har vekka inspirasjonen i meg….
Hjølpe meg….
Men sånn alikavel… Eg har ikkje heilt truå på at det e vedvarande….
Plutseligt går eg på ein smell ……
Så har med det gåande igjen… ;-D
#blogg #ingenting #lfamilie #pappa #inspirasjon