Eg trudde nesten me hadde ein liten revolusjon her i heimen, ein søvndrukken lunefull søndagsmorgen.. Mini’en satt å leka med ein bil i midten, når eg sakte men sikkert blei dratt ut av søvnens trygge havn.. Ikkje hadde eg merka at han kom inn, ikkje laga han sjau men bare satt der å leka stillferdig og koselig.. Eg turte nesten ikkje røra ein muskel..
Det endte opp med ein fin oppvåkning idag, og ikkje ein sånn kor man føle nåken holde ein tåkelur inn i øyra, og trykke av..
Eg fikk rett og slett 15-20 minutt med rolig slumreoppvåkning, mens Mini’en leka så fint.. Fantastisk.. Eg kan nesten ikkje huska sist.. Sikkert før me fikk ungar.. Minst.. Til og med når han ville gå opp og se på barne-tv, så ga han så fint beskjed at nå hadde han lekt lenge.. Og spurte så fint om me ikkje kunne stå opp nå..
” Tjera vena meg.. Eg måtte snu meg å kikka, for å sjekka om det virkelig va Mini’en som satt der.. Men, det va det..
Me lista oss ut av soverommet og opp trappå, så “Brykkesjauaren” kunne få litt lengre skjønnhetssøvn.. Stemmen te Kånå e fortsatt ikkje heilt i harmoni med utsjåande hennas.. Mini’en lurte på om hu hadde operert mandlene, og tipsa hu om at masse is, sannsynligvis ville hjelpa.. Det hadde det faktisk gjort for han..
Faktisk.. Det trur eg forresten e det nya favorittordet te Mini’en.. Og blir brukt der det kan brukast, og litt te..
Litlajentå kom og ganske så kjapt opp trappene, eg trur me vekka hu når me va på badet og pussa tennå våre.. Det blei muligens litt mye tull og vas, der me stod med tannkrem te øyrene, både eg og Mini’en.. Og kauka på “Puss, puss så får du en nuss”.. Trond Viggo’s slager e bankers for å få Mini’en te å gapa opp..
Kjeften e låst igjen med hengelås, heilt te me begynne å synge på den..
Det tok ikkje mange minuttane før dei to eldste fra loftet kom ranglande ner i stuå heller, og slo seg ner i sofaen med oss andre.. Det e her det pleie å skjera seg.. Når ein komplett Flokk samla seg i sofaen, og ikkje klara å holda fred med kvarandre.. Ein eller aen e alltid nødt te å pirka på nåken, bare for å skapa litt leven.. Trur eg..
Som oftast e det Litlajentå eller Han i Midten som sette igang fantaskapet.. Men idag skjedde det ingenting..
Og for andre gang denna morgenen så måtte ta ei litå opptelling, mens eg sjekka at alle sammen va våras.. At me ikkje hadde hanka inn nåken andre sine ungar, igår kveld.. Men det va ein komplett Flokk som satt i sofaen, i all fordragelighet.. Eg måtte nesten gni meg litt ekstra i augene, for å vær skråsikker…
” Til og med når eg forlot åstedet og laga meg ein kopp kaffi, så herska det full harmoni og idyll borte i sofakroken..
Eg satt der i sofaen og begynte å sjå konturene av ein slags helgamorgen, som eg abslolutt kunne bli vant til.. Tenka seg te å vakna ganske så utkvilt og rolig, uten å bli skremt livskiten ut av, pressa ut på vingen eller fått 25 nye blåmerker, av ein fotballsparkande Mini i midten.. Gudhjølpe meg og Herrens Hærskare.. Ett fårete flir begynte å forma seg i andletet mitt..
Mens eg såg føre meg Eldstemann som gjerna fant frokost te dei andre, ei Litlajenta som leka med Mini’en..
Og ein Han i Midten som ikkje slo hjul, turna i sofaen eller fyrte opp Mini’en te uante dimensjonar.. Mens eg satt å nøyt harmonien øve ein rykande varm kaffi, ei avis og gjerna hadde litt god musikk på i bakgrunnen.. Va det rett og slett ett lite hamskifte på gang, her i heimen.. Eg trudde nesten ikkje mine egne auger, der eg satt og dagdrømte..
Så spurte Litlajentå om Han i Midten ville vær med å spilla Uno.. Og han svara ja..
Eg fikk nesten tårer i augene, å måtte klypa meg forsiktig i armen for å sjekka at eg ikkje dagdrømte lengre.. Mini’en slengte seg på og satte seg med Litlajentå.. Han har jysla lyst te å vær med, men forstår ikkje heilt reglene ennå.. Så han observere med stor iver og glede.. Det va nesten ikkje te å tru.. Morgen nr 2 på rad med meir eller mindre orden i rekkene..
” Men.. Eg leste eingang nåke som lå og murra i bakhode.. For å skapa kaos på ein effektiv måte, må man ha litt orden..
Så når Litlajentå briljerte med sine viltre egenskaper i Uno, og vant omtrent 4-5 ganger på rad.. Så kunne man lika så godt ha stappa hovudet inn i eit vepsabol.. Han i Midten sprakk og beskyldte Litlajentå for juks, som om det va poker og ett par millionar i potten de spilte om.. Litlajentå, som forsåvidt satt med ett ekta pokerfjes, og ett lite flir om kjeften..
Kanskje ett slags Jack Nicholson flir, det va ikkje så lett å sjå..
Hu svara bare arrogant at hvis ikkje Han i Midten tålte å tapa, så kunne han bare finna nåken andre å spille med.. Mini’en va som ett ekko.. Ja, finna deg andre å spilla med.. Den idylliske stemningen som nettopp hadde regjert, forsvant som dugg i plettfritt solskinn.. Og ett kaos fra ein anna verden oppstod..
Han i Midten følte seg mildt sagt krenka, og eg kan nesten forstå han litt.. Eg har spilt Uno mot det trollet eg og, og tapt..
Hu e ein kløppar på Uno og vett det sjøl, og legge heller ikkje skjul på det.. Med Mini’en som sidekick og sjølerklært ekko, kunne det jo ikkje anna enn gå te helsikke.. Han i Midten kasta kortene sine i bordet med ett smell, slengte nåken gloser i søster si og trampa opp trappene.. Sint som ein okse..
” Igjen satt Ekkoet og Pokerfjeset og feirte suksessen.. Eg kunne nesten tatt Litlajentå i å nyta situasjonen litt, der hu satt og stokka kortene..
Før hu spurte Mini’en om han ville spilla.. Ein Mini som e lika kjapp i tankane som han e på 10 m stuegolv spurt.. – Nei, ed trur ikkje det.. Du e altfor god å juksa med Uno.. Ed må øva meir.. Kom det kontant fra luringen.. Litlajentå nikka anerkjennende te Mini’en, og fortsatte med stoisk ro og stokka kortå.. – Ja, du har rett i det.. Svara hu, fornøyd..
Borte i sofaen.. Satt eg og Eldstemann og kunne ikkje anna enn flira øve opptrinnet..
Itte ei stund kom ein smågretten Han i Midten ner i stuå igjen, og sette seg med oss.. Litlajentå og Mini’en og.. Det herska ein slags småelektrisk stemning i sofaen, så eg skyndta meg å setta på ein film eg vett alle lika..
Det tok ikkje langa tiå før luftå va rensa og de kosa seg med filmen..
Så sånn alt i alt.. Ser det gjerna ut for at me e øve den versta kneikå.. Sånn med tanke på totalt sammenbrudd kaos i helgamorgenen.. Det e bare å lesa seg bakover i bloggen, for å forstå ka eg meina.. For denna morgenen her, den har tross alt gått over all forventning..
Tatt i forhold alle dei tidligare eskepadene te Flokken vår, ein tidlig lørdag eller søndags morgen..
Garantert…
=D