Det e lørdagsmorgen, eg å Mini’en sitte på sofaen i stuå mens resten av heimen snorka i kor.. Jaja, eg trur forsåvidt at Litlajentå e våken, for eg syns eg høyrte nåken lydar fra ein I-pad der inne, når me lurte oss opp trappå.. Men, for all del, det kan fort vær eg har høyrt syner, hu har sovehjarta te si mor den jentå der, så det kan godt vær hu bare snakka i søvnå.. Grunnen te at det e eg og Mini’en som sitte her i sofaen idag, det e fordi den fjotten kom inn te oss klokkå 06:00 idag morgens.. Eg vakna ikkje av guten før i sju tiå, sånt sett, men Kånå insisterte på at det va klokkå seks han kom inn.. Så eg måtte jo bare tru på na..
Når Kånå e lika sjølsikker som ein glupsk kvithai, som grasiøst glir gjennom vannet på jakt itte byttet sitt, då har man egentlig ikkje så mange andre valg, enn å tru på Kånå..
For all del, man kunne jo forsøkt å kjørt sin sak videre, men av erfaring så e det lite hyggelig å enda opp som maltraktert haimat, ein tidlig lørdagsmorgen.. Eg har liksom litt tru på karma eg, at alt man gjør eller ikkje gjør, vil bestemma skjebnen videre.. Altså, at summen av dine handlingar forma ditt neste liv.. Eller neste uka.. Har man flaks så e det gjerna neste kveld til og med, alt itte ka slags handling man gjør sjøl.. Som f.eks å stå opp med kidsa.. Så istedet for å dra saken videre med “Kvithaien”, så luska eg opp trappene med Mini’en på slep.. Så får me se ka som skjer, når eg finna fram Marvin Gaye’s “Let’s get it on” seinare ikveld, mens eg sende Kånå det sultna blikket..
” Har man maks flaks, så har gjerna Kånå bedrevet litt grøftegraving i sjelå, å funnet morgenens handlinger tilfredsstillande.. Sånn at me kan spilla ett par omganger med Kinasjakk ikveld, akkompagnert av Mr Gaye sin sensuelle og eggande vokal..
Det e nesten med oss mannfolk, som småyre akvariefisk som ikkje ana at den leve i ett akvarium.. Me vett på ein måte ikkje våres eget besta alltid, derfor har me ei Kånå som holde oss i nakken, og innenfor rammene som høyre med ett sånt liv.. Livet med ein flokk ungar og ei småsint, ilter men stort sett snill Kåna.. Men, nåken ganger så kan til og med ein akvariefisk havna i ukjent farvann, når den kanskje utforske deler av akvariet som den ikkje sko.. Og blir sugd opp i rensesystemet, maltraktert te det ugjenkjenneliga av ei kvern og spytta ut igjen som ett slakt i andre enden.. Som når ein mann gjerna utfordre ei småtrøtt kjerring, tidlig ein lørdagsmorgen..
Eg har med årenes løp og itte utallige uunngåelige smeller, forsåvidt lært meg lekså nå, sjøl om man går på ein smell i ny og ne.. Somme ganger e det greit å få ein utblåsning, for å kalibrera systemet litt.. På ein måte..
Eller man kan lytta te Mini’en, som satt heima med Kånå her ein dag og lirte ut av seg visdomsord man absolutt ikkje sko trudd kom fra den kanten.. Men, gutalarven får med seg meir enn ka me voksne trur, innimellom.. For Mini’en satt med Kånå og hadde ein alvorlig samtale her ein dag, og fortalte Kånå at me måtte gå på ein date.. Yepp, ein date.. Kor han har fått detta ifra, det må gudane vita.. Guten hadde alt planlagt og han, for Dadda og kjæresten hennas kunne sitta barnavakt for han og søsknene sine.. Så kunne me gå på date, og trengte ikkje komma heim før klokkå halv ett..
” Tjera vena meg, vettu.. Kånå visste jo nærmast ikkje ka hu sko sei, så hu spurte jo ka mamma og pappa sko gjør på date da, men angra nesten med eingang..
Joda, Mini’en hadde tenkt på det og han, for me kunne gå på kino og se ein film.. Kånå hadde pusta letta ut, siden guten heldigvis ikkje hadde fått fleire griller i hjernebarken, som han gjerna ikkje burde vita.. – Åssa må dåkke nussa Mamma.. På munnen.. Fortalte Mini’en, og Kånå satte nesten kaffien sin i halsen.. – Dåkke må nussa leeeenge, Mamma.. Fortsatte han.. – Men, ikkje så lenge at magen din vokse.. Det e nok med meg nå, Mamma.. Åsså ska jo Ulrik få mine leker.. Kånå visste nærmast ikkje si arme råd, latteren kom fra djupet men hu måtte jo bare holda seg alvorlig.. For det va Mini’en, han va nemlig gravalvorlig..
Jøje meg.. Det e lett å gjerna ta Mini’en for at han e mindre enn han e, der han spinne rundt i heimen som ein virvelvind.. Men, det e ikkje tvil om at det e mye som spinne rundt, oppe i topplokket på denna herlige fyren og.. Heilt klart..
Me har jo lagt merke te det, både eg og Kånå, at Mini’en har begynt å utvikla sin egen heilt spesielle personlighet.. Og ikkje e vår lille “baby” meir.. Hjølpe meg, guten ska jo begynna på skulen te neste år.. Tjera vena meg.. Eg trur han e meir klar for det, enn oss foreldre.. Det at det gjerna e nåke spesielt med minstemann i ein familie, det kan eg faktisk skriva under på.. Men, hos oss så har det jo litt med omstendighetane rundt fødselen, når Storken feilberegna totalt og leverte nesten 2 månader for tidlig.. Og ikkje minst med at den guten har vært ein tornado, fra han blei født og te nå.. Det e liksom ikkje ende på, ka den guten kan finna på..
” Og nå, fungere han altså som Kirsten Giftekniv, og vil ha meg å Kånå ut på date.. Kor me skå gå på kino å se film, mens me nusse leeeenge på munnen..
Gudhjølpe meg og Herrens trofaste Hærskare.. Det e heilt klart at me gjerna bør høyra meir på Mini’en, enn ka me gjerna har gjort før, spør du meg..
Eg e litt usikker på om Kånå e enige..
Det vil jo gjerna kvelden visa, sjøl om me ikkje akkurat ska på date.. Så kan det jo vær eg får lurt meg te ein nuss…
Ein laaaaang nuss…..
=D
Følg Boden på Facebook – HER Instagram – HER
Og Snapchat med brukernavn – gikkbareiboden
