Eg har ikkje heilt hatt det stora øveskuddet i det sista, te å setta meg ner å “brodera” videre her inne på bloggen…
Det har liksom vært ei uka kor eg kom heim, og lysten te å skriva va som forsvunnen ner i ett bunnløst hull…
Sånn e det i periodar… Det e jo då eg sko hatt 12-14 forhånds skrevne innlegg, så bare lå og venta… Men eg klara ikkje det… Det e travelt nok å få ner på “papir” dei eg skrive, og som oftast komme de i dragsuget av ein “hendelse” her i heimen..
An e litt impulsiv denna bloggen… Egentlig..
Men idag, så har til og med eg fått med meg denna her kronikken Kadra Yusuf har skrevet… Om “Eksponeringssyke mammabloggere… ”
Jaja, tenkte eg… Hu har jo ganske så rett i det da…
Men så leste eg kronikken, skikkelig… Ja, fleire ganger til og med… Og vitterlegen meg nevnte hu i ein bisetning der.. “Noen få fedre og…”
” Disse mødrene (og noen få fedre) lever av å eksponere små barn.
Hu hadde til og med delt opp Bloggerne i to grupper, Mammasutre bloggere og de Perfekte stylede bloggerne, med barna som tilbehør..
Der fikk ikkje me “få fedrebloggere” vær med… Men me e vel delt opp i 2 leire me og… Heilt sikkert…
Men eg tenkte, gjelde detta meg og ?? .. E eg ein sånn bloggar ?… Eg syns jo ikkje det, men ka vett eg om ka andre tenke…
Men det e ein del rett i det hu skrive og, det ska hu ha… Spesielt akkurat om dei perfekte kledde mamma/familie Bloggerne, så sprada rundt lika “friske” så Cindy Crawford i sine glansdager…
Med ungane som utstillingsvindu… Og gjerna fortelle i det vida og breia om kor flott og perfekt livet e…
For all del… Det kan godt vær det faktisk e nåken så har det sånn så de skrive, at livet deiras nettopp e så bra… Kudos te dei…
Men eg trur nok mange innlegg bære preg av “litt forskjønning” av sannheten, fra disse bloggerne …
Men så tok hu ett kraftig oppgjør med “Sutremamma-Bloggere” … Og der meina eg at man gjerna kan trø litt inn i ett minefelt… Sjøl om eg egentlig ikkje e heilt komfortabel med å meina så masse… Her på bloggen.. Kan fort ta litt av då…
” For persepsjon av ein tekst e vanskelig…
Man kan egentlig forstå noe som e skrevet, akkurat som man vil… Ellår tolka ein tekst på mangfoldige måtar, rett og slett …
Lese du mine innlegg heilt “bokstavligt” f.eks… Uten å gjerna lesa litt mellom linjene, så kan det jo gjerna høyrast heilt gale ut… Spesielt hvis man tar deler av det, heilt ut av sammenheng .. For sikkerhets skyld…
Nå har eg ikkje lest så masse av den bloggen hu sikta mest te, Meekatt.. Men når eg lese dei setningane hu har trukket ut, klara eg ikkje heilt å tenka aent enn “Ka då da??
E det gjerna ikkje satt litt på “spissen” det Meekatt skrive ?? … Og mange andre bloggere som skriver litt om realitetene med å vær foreldre.. Som Marte Frimand-Anda fra CasaKaos, som og har skrevet ett åpent svar te Kadra Yusuf..
Trur ikkje Kadra Yusuf at vanlige folk, med sunt folkavett innabords, forstår at Meekatt har ett lite budskap, mellom linjene… Eller Marte Frimand-Anda…
Og eg e litt enige med Frimand-Anda, at Kadra Yusuf fremstår med litt uvitenhet og arroganse i sin kronikk… Sjøl om Yusuf og har skrevet kronikken sin litt på spissen, trur eg …
Og hvis dei her bloggene plage hu sånn, kan hu jo bare la vær å lesa de… Det e på ein måte det enkla svaret her..
Det enkla e ofta det besta…
Men når eg for det førsta ska meina nåke, syns eg det e greit å gjør litt research.. Ja, rett og slett lesa meg litt opp på Kadra Yusuf…
Og for ikkje meir enn 21 dagar siden, skreiv hu ein artikkel om barn og alternativ behandling… Og den reagerte eg og litt på samme måten på.. Der hu tar avstand fra detta med alternativ behandling…
Kor eg sitte igjen med samme følelsen av litt uvitenhet og arroganse…
” Jeg gir damen iPhonen min slik at hun kan legge inn nummeret til denne mirakelmannen, mens jeg lurer på hvordan en baby kan ha låsninger….
Skrive Yusuf, itte ei dama har tipsa na om ein manuellterapeut.. Fordi barnet hennas hadde hatt ein låsning i nakken…
Kanskje hvis Kadra Yusuf hadde fått prøvd å krypa ut av ein simulert fødsels kanal, så kunne hu gjerna forstått at 5 uker gamle barn kan ha fått ein låsning, ved fødsel..?? .. Ikkje alle har “Enkle” fødsler kor nurket bare ploppe ut…
Han i Midten hos oss, va “stjernekikkar” når han blei født… Ein tøff fødsel..
Altså, han kom ut med ansiktet vendt oppover, som om han kikka itte stjernene… Mens det mest normale er med ansiktet vendt nedover.. Han va ein rolig krabat i starten, og spiste og sov som han sko… Om enn noe urolig…
Men itte ei stund fant me ut at han bare ville ligga på ei sida… Det va og vanskelig for Kånå og amma han, på den eina sidå… Han måtte nesten tippast på høykant sideveis, før han ville ta puppen… Han ville ikkje snu hovudet den veien…
Han sleit og med å få avføringen av seg, og va generelt utilpass…
Itte mye om og men, og ikkje med hjelp av helsestasjon.. Fikk me tips om ein fyr nede i Stavanger så va spesialist på Kiss/kidd syndrom…. Me blei ivertfall fortalt at siden han va stjernekikkar, hadde han ganske sikkert fått ein vridning i nakken under fødsel..
Så igjen hadde medført ein låsning…
Me va på ein behandling, og virkningen va umiddelbar… Og me fikk ein heilt ny gutt fra der og ut… Han sov mye roligare, begynte å ha jevnlig avføring og begynte å bruka den sidå han ikkje hadde brukt… All sunn fornuft teseie jo at behandlingå virka…
Men for all del, det kan jo ha vært flaks… Ellår at det akkurat den dagen me va der, skjedde ett mirakel…
Og Yusuf’s oppgjør med at man ikkje vett om den som behandle har kompetanse nok, siden de e alternativ…
Det kan lika så godt seiast om man går te den norske skolemedisinen… Man vett jo ikkje kor seriøst den behandlande legen, tok studiene sine… F.eks..
Jaja… Nå har eg meint nåke … Og det får nå bare stå sin prøve… Eg håpa jo å trur at Yusuf heilt sikkert ikkje skar meg inn unna samme kam, når hu høvla øve nærmast heile familieblogg bestanden, i kronikken sin…
Men for all del, eg e litt enig med Yusuf og…
Men mest av alt, uenig…
Og det har eg vel lov te å vær ??