Igår så va me på Jula avslutning for Karate Klubben.. Me tok bare med oss Mini’en og Han i Midten, siå det på ein måte e dei to så har vært der..

Han i Midten har trent, mens Mini’en har lekt og eg har hatt friminutt fra heimen..

Det gjekk nå egentlig veldig greit, sjølsagt kom me litt for seint.. Nåke aent ville jo vært urutinert.. Men det va ikkje så veldig mye for seint, bare nok te at det så svart ut, sånn angåande sitteplass..

 

Og siå det blei servert grøt og gløgg, hadde det vært greit å hatt plass med ett bord.. I siste liten fekk me plass ved bordet te ein anna familie, nåken koselige folk viste det seg.. Det e ikkje alltid man e så heldige..

Me kunne jo vært fulltallige, altså eg, Kånå og heile Flokken..

Jaja, sjøl om me kun hadde 50% av Flokken med oss, betyr det på ingen måte at all fare for kaos e over.. Eg har som nevnt tidligare, sagt at alt komme an på sammensetningen, og Han i Midten pluss Mini’en kan fort bli hektiskt..

Så både eg og Kånå hadde te ein viss grad litt nervøs spenning i kroppen..

 

Men det va heilt ubegrunna, for begge to oppførte seg eksemplarisk heila avslutningen.. Og som sagt, flaks for dei me kuppa bordet te.. Sjøl om eg trur det gjekk greit, me va ikkje så skrekkelig påtrengande så me pleie…  Trur eg..

Itte ei strålande loddtrekning, kor me va så heldige og vant absolutt ingenting..

Så gjekk me te bilen igjen.. Eller det vil sei, eg gjekk ner litt i forveien.. For Mini’en begynte å bli trøtt og grinete og då e det bedre å væra føre var, enn etter snar.. Ittepå kan fort vær for seint.. Eg komme tebake te det..

 

Han i Midten hadde fått seg ei T-Skjorta og skuffelsen øve loddtragedien, hadde lagt seg.. Me sko innom søster te Kånå å henta dei resteranda 50% av Flokken, så hadde kosa seg der mens me va på avslutning..

Det blei ein liten disputt mellom Litlajentå og Han i Midten når me kjørte..

Han i Midten hadde krøpe bak på Litlajentå sin plass, og stukket av med Lucialyset hennas.. For det va jo hans.. Og han hadde forsåvidt rett i det, for 4-5 år siå..  Men nå hadde nå Litlajentå arva det

Det va Han i Midten ikkje enig i.. Men itte at Kånå hadde betrygga de om at det blei null Jul, om de ikkje ga seg.. Så roa de seg..

 

Endelig…For ein gangs skyld… Så hadde me klart å finna på nåke kjekt med kidsa.. Uten at ein eller aen sprø hendelse skjedde ut i fra det blå.. Fantastiskt vettu..

Tenkte eg for meg sjøl, mens eg rygga “Gliset” våras inn i gårdsplassen heima, og parkerte.. Og hadde nesten ikkje tenkt meg ferdig, før det smalt..

Litlajentå måtte tissa…

Og ikkje sånn “Hei.. eg må tissa..” .. Neida.. Meir sånn “EG MÅÅÅÅ sånn tissa .. NÅÅÅ!! … ”

Kånå fekk skyvd opp dørå bak, mens eg sprang opp trappå for å låsa opp dørå.. Og då komme Eldstemann å må tissa han og, på akkurat samme måten..

Hjølpe meg…

 

Det så skjedde videre har eg ikkje heilt klart for meg.. Men omtrent sånn se detta..

Litlajentå spratt opp og ner så ei fjellgeit på speed, i tissetrengthet på utetrappå.. Så eg hadde visst sagt te Eldstemann, at han fekk bare tissa i skogen.. For me har bare ett toalett..

Og mens eg streva med å låsa opp dørå, og får Litlajentå inn dørå og på do.. Fyke plutselig Kånå ner trappå og bort te Car-Porten.. For der ligge Eldstemann å hyla av smerte..

Herrreguuud..

Han hadde i mørknå og forbannelse øve at han måtte pissa ute.. Sprunget rett i planken eg har satt opp mellom 2 søyler og hengt postkassen på.. Tatt ein baklengs salto og fått seg ein durabelige Donald Kul i bakhåvet og endt med ein forslått rygg..

Tjera vena meg…

 

Han i Midten og Litlajentå har igjen begynt å krangla om detta hersens Lucia lyset..

Helsikke altså… Koffår feire de Lucia forresten.. Fortelle dei barnehageansatte ungane det ?? .. Eg håpa ikkje det..

Eg gir de klar beskjed om at nå e det nok, og sende de i seng..

Då har Mini’en plutselig tilta øve.. Når han blir øvetrøtt så blir han ikkje sløv og gjerna litt grinete.. Neeeida.. Då slår Turbo, Overdrive og Jetmotor’en inn på samma tiå, og alt e morosamt.. Absolutt alt…

Han fyke rundt i heimen så ein reinspikka Roadrunner fra tegnefilmen.. Den der strutslignande greiå vettu, kor man ikkje ser beinå når den springe..

Den eine fantaskapet itte det andra… Guuuudhjølpe meg…

 

Kånå komme rasande ner i fra loftet, men blikket og snakketøyet milna litt når hu ser ka eg strir med.. Der eg akkurat har fått hukka tak i bleiå te Mini’en, og klare å tippa han øve ende.. Heldigvis holdt tape’en på bleiå, og Mini’en har blitt nøytralisert…

Ein gang slapp tape’en med smekkfull bleia, det va ikkje vakkert..

Men ikkje så gale så den gangen når Kånå grabba Litlajentå ut av hendå på meg, før eg fekk advart hu.. Og sprengte ei diarebleia nett så ein vannballong, midt i trappå.. Eg glemme det aldri..

 

Men endelig hadde eg fanga Mini’en og losa han inn i sengå.. Kånå ga tebakemelding om at det tross alt, gjekk bra med Eldstemann.. Troligt bare ein Donald kul og litt forslått kropp…

Men e det ikkje typiskt da…

Endelig.. Så har me meir eller mindre krøpet oss gjennom ein dag, uten dei heilt store fadesene..

Men på målstreken… Ja, lika før me har fått alle heim og te sengs.. Så slår alle sluser seg opp og full baluba e ett faktum..

Herligt vett du… =D