Fikk kjeft igår. .. Igjen.. “Trengte ikkje dela alt” sa den sjølutnevnte presidenten i huset ..
Satt klokeligt og sa ingenting mens eg tenkte for meg sjøl at det har hu egentlig heilt rett i.. Kånå sa det med ett glimt i øyet forsåvidt, som det så fint hette.. Men i det glimtet som mangen nok kan bare sjå litt humor i, der skimta eg konturande av to laser guida scud rakettar..
Men eg va jo enige med Kånå, for ein gangs skyld.. Ka e oddsen for det lixom, men det sa eg ikkje høgt.. Eg har sett rakettane gå av uten grunn før eg…
Jaja, det va jo heilt rett, det e ting du ikkje ska snakka høgt om eller dela i vida og breia på “The World Wide Web”, som f.eks. her ein dag, når eg såg ei gullfine dama å tenkte, “Fader o, koffår fekk eg ikkje 4 ungar me hu hellår !? ” ..
Sånt nåke holde du rett og slett for dg sjøl, ikkje sant.. !!
Men så tenkte eg jo, at det e ikkje nåke garanti for at hu ser sånn ut, itte 4 ungar.. Sånn som Kånå gjerna gjør, for Kånå e meir eller mindre akkurat som seg sjøl ennå, sjøl itte 4 ungar.. Både utanpå og inni.. Mangen som har gått på ein smell der, vil eg tru.. Å endt opp med nåke heilt anna enn det man blei sammen med, itte at småbarnsperioden e over..
“Graset e alltid grønnare på den andra siå, men det e bare te den første slåtten” .. Sa ei klok gammal Farmor, eingang..
Så eg tok det te meg då.. For eg har det jo egentlig rimeligt fint så lenge eg ikkje fortelle eller dele alt.. Rett og slett..
😄😄
Detta va forsåvidt nåke eg skreiv for mange år siå, på Facebook veggen min.. Og så kom den opp som et sånn minne, idag.. Og eg huska ennå den dagen, som om den va igår..
Når Kånå sendte ein melding, og sa eg ikkje trengte komma heim med det førsta..
Hu tok sjølsagt ikkje komplimentet, som på ein måte låg skjult i budskapet, med ein gang.. Og blei krenka på øverste nivå, før hu gjerna fikk lest gjennom ett par ganger, og ikkje tok det bokstavlig talt, sånn som det på ein måte va skrevet.. Ikkje minst, så va detta tidlig i min nyvunnet rolle, som historiefortellar.. Så hu hadde vel gjerna ikkje heilt vent seg te alt rolpet, som ein frustrert Fatter’n hadde begynt å lira ut av seg..
Men, eg fekk komma heim te slutt, sjøl om Boden va truende nær, den ittemiddagen der..
Og sånn avslutningsvis.. Kånå har for all del vent seg te mine krumspring, på denna nok så kjente bloggen min.. Eller vår.. For den har blitt litt vår, denna Jeg Gikk Bare i Boden en Tur bloggen.. Og latt meg få dela ein god del, fra vår hverdag.. Og både hennas og mine egne små hverdags smeller, som så ubønnhørlig dukka opp, med jevne mellomrom..
Dei som dåkke leserar lese øve ein lav sko, ler så dåkke grine av, gjerna kjenne dåkke igjen i.. Og innimellom blir varme i hjarterotå av..
Anmeldelsesfunksjonen på Facebook sidå, den e full av herlige tebakemeldingar, oppmuntringer og mangfoldige stjerner.. Nesten bare 5 stjerne’s anmeldelser..
Det e e eg jaggu meg litt stolt av, hverken meir eller mindre.. Tenk, det e øve 80 stykker som har anmeldt og skrevet herlige små snuttar, itte de har vært inne og kosa seg på bloggen..
Så.. Fra alle oss i heimen, og spesielt gjerna fra meg..
Tusen, tusen hjertelig takk.. For alle dåkke leserar som stikke innom, skrive ein anmeldelse, legge igjen ein kommentar eller bare e innom for å lesa litt.. Ja, kvar einaste ein av dåkke..
Dåkke e dei bestaste leserane i verden, Folkens..
Over og ut, fra Han i Boden.. 😃😃
