Me satt på Bømlo i hyttå te Svigerinnå og Bror te Kånå i påsken, og hadde oss litt godt i glasset og koste oss skikkelig. Og itte litt høytlesning fra bloggen så nevne Svigerinnå at det ikkje va ett sånt “Om oss” innlegg, ellår presentasjon på bloggen..
Ikkje ein skikkelig ivertfall..
Så, itte over ett halvt år med blogging, e det gjerna på tide med eit lite innlegg “Om oss”…
” The Story, på ein måte.
Det starta egentlig på fødestuå den 5 Juli for 3 år siden, Kånå hadde blitt lagt inn ca 1 uka i forveien siå vannet va begynt å gå. Storken hadde feilberegna kraftigt, og Mini’en dukka opp nesten 2 månader for tidlig…
Eg og Kånå hadde allerede 3 småtroll fra før, Litlajentå på 4 snart 5 år, Han i Midten på 8 og Eldstemann se snart e 11 år…
På toppen av heile denna fadesen med Storken, hadde me bestillt feriehus i Danmark fra den 6 Juli.. Så eg og Kånå hadde blitt enige om at eg bare sko reisa med dei andre 3, om ikkje Mini’en va kommen te verden før.
For sikkerhets skyld hadde eg avtalt å ha med meg han eg har fra før på 21, som stand in for Kånå.. Det e som eg har sagt før, forskjell på og vær “toskjen” og “idiot”, og eg va ikkje såpassa idiot at eg reiste på tur me 3 galne småtroll, heilt aleina..
Heldigvis, spant an ut i 3 tiå, midt på nattå, eg rakk å holda an litt, gratulera Kånå og sova ca 3-4 timar, før ferden te Danmark starta…
” Og det e liksom litt symptomatisk for livet etter fjerdemann, Mini’en …
Stikkordet må vær “hektiskt”..
Der dei andre 3 hadde kvar sine forskjellige egenskaper, i sine fyste leveår. Hadde Mini’en alle sammen, på eingang.
” Han va ett fyrverkeri, and then some…
Hverdagen gikk fra å væra mildt travel, te usannsynlig hektiskt. Og når an va halvannen månad, skjedde det som egentlig e forløparen te at det i det heila tatt e blitt ein blogg av det…
Kånå va heima med Flokken, mens eg va på “SildaJazz” med svigers og bror min. I vanvare kom eg te å legga mobilen fra meg på bordet, når eg va nødt te å avlegga et lite besøk på “Litlahuset” ..
Då såg bror min og hans utkårede kjekke kjæreste, sjangsen te å ha det litt morsomt på min bekostning..
De la inn ett par famøse statusoppdateringar på min Facebook vegg. Om eg ikkje huska feil, så va den eine “Dritings.com” .. Det va den Kånå fikk med seg og, for hu va kjapt ute med å kommentera, og indirekte med på å gi bloggen sitt navn…
” Svaret va enkelt, og sånn omtrent så detta … “Flottings, nøklane te Bodå står i ” …
Og det gjorde de jaggu meg og … Itte litt godsnakking, fekk eg komma inn, men det såg svart ut ei stund der…
Den påfølgande søndagen kor eg mildt sagt va ute av drift og Kånå ikkje ville vekka meg, så klarte hu å trø gjennom ei hylla og vrikka foten kraftigt ute i Bodå..
Mandagen kom og eg måtte på jobb.. Litt utpå dagen va det nåken så klaga seg litt på Facebook, øve at de hadde det så travelt. Sikringane i hjernebarken gjekk, lyset kom på og min fyste historie på Facebook va ett faktum..
” Den kan du lesa her – You Missed a spot..
Eg så ikkje hadde meir enn 8-10 likes, når eg la nåke ut på Facebook hadde plutseligt 52…
“Ei spira va sådd…
Eg følgte opp med fleire anekdoter fra hverdags galskapen i heimen. “Bodå” blei ein gjengangar, ein plass for litt selvransakelse og arena for bot og forbedring…
Treffresponsen va vekslande, men eg va igang.. Eg hadde funne ein måte å få ut litt damp i hverdagen.. Ein slags sjølterapi…
Så, litt utpå seinsumaren 2015 og itte å ha terrorisert mine Facebook venner, med mine anekdoter, i ett par år.
Logga eg meg inn på Blogg.no, itte fleire anmodninger om at eg burde starta ein blogg… Eg lagde ein profil, og trykka enter…
Jeg Gikk Bare i Boden en Tur.Blogg.no..
For så å få fullstendig angst, og logga meg ikkje inn igjen før itte 3 uker…
Eg la inn ein del av historiene fra Facebook, for så å venta på responsen… Og den kom, fyst 50 leserar, så 150 … 200…
Før eg fekk ein toppnotering, se blei behørlig feira i detta innlegget her – Bading, varmtvann og Tantå te Kånå..
” 1. plass på kommune listå i Haugesund… Og rett inn på Topplisten på Blogg.no…
Tjera vena meg…
Og der i fra, har det bare tatt av… Det e ikkje ein glansbilde blogg øve kor flott me har det, men heller rett fra levra kossen hverdagen e, med små barn i hus..
” Ein arena for humor, hverdags galskap og finurlige skråblikk fra ein massebarns pappa …
Eg trur det e det som gjør at så mange komme igjen og lese, det at det e så folkeligt og gjennkjennbart. Det e rett og slett sånn gjerna dei fleste av oss har det i heimen..
Så, “Bodå” e nok kommen for og bli… Så lenge dåkke leserar stikke innom.. =D
Og detta får bli våras “Om oss”…
” Jeg Gikk Bare i Boden en Tur – The Story..
Les, lik og del øve ein lav sko, anbefal te venner og familie om du lika oss…
Ha ein strålande dag videre… =D
