Det e ikkje bare på camping, eller bobiltur eg klara å gå i fellå … Eg kom i hug ein episode i Tyrkia idag, kor eg sjølsagt ikkje klarte å styra meg …

 

Mat og fristande fargar … Det e ingen super kombinasjon. 

Sjølsagt, akkurat når det gjelde frukt og bær e det kanskje ikkje den heilt store faren for å gå på ein smell …

Sjøl om det rauda bæret i fruktcocktailen man alltid higra itte som barn, men som når man fikk det, smaka biringt … Nok kan karaktiserast som ein liten smell av stort kaliber …

Gu, kor skuffa eg blei første gangen eg klarte å nappa te meg eit slikt …

 

Men i Tyrkia, når man skrubbsulten itte et shopping maraton uten like, med Kånå i storform … Og går forbi et sånt koselig bakeri, med all verdens nydelige kaker perfekt dandert i alle regnbuens farger …

Sånne Turkish Delights…

Og blir så frista, at man fylle opp ein safrig pose med dei her tilsynelatande kulinariske godbitane.

Og gleda seg ihjel, te å setta tennå i herlighetane …

Mens Kånå e opptatt inni ein veske butikk …

 

Men ende i stedet opp med å setta kakebiten i halsen, og akutt avsvidde smaksløkar i ganen, itte bare et bit.

For kakå smaka ikkje så godt som den såg ut. Ikkje i nærleiken ein gang. 

Det e jo verdens verste kaka, i kamuflasje drakt. Jo flottare og meir innbydande de ser ut. Jo verre smaka de … 

Nett som ville dyr og insekter i jungelen. Jo meir fargesprakande de gjerna e, jo meir giftige kan de muligens vær … 

Og denna kakå va på toppen av alt sikkert proppfull av et eller anna sterkt krydder fra østens utømmelige krydder kilde. 

Når man på toppen av galskapen blir avhjulpen av ein forskrekka tyrker, som komme ilande te med nåke leskende.

Der man sitte på brosteinen, og gispa itte luft som ein fisk på land.

 

Bare for å gå på ein ny kraftig smell, fordi oppi glasset e det ein eller aen kruttsterk tyrkisk te, med såpassa egenart i smaken.

At dei avsidde smaksløkane, blir restarta med ein sjokkimpuls direkte te hjernebarken … 

 

Augene rulla bakøve i hjernen, røyk komme ut av nasen og flammene står figurativt ut av kjeften …  

Et nesten fullt glass av “Verdens sterkaste peppermynte” te, har nettopp blitt tatt på styrten …

 

Tyrkeren begynne å få panikk, Kånå komme ilande te. Hu har klart å riva seg laus fra veskebonanza’en og funnet ut at Fatter’en e “missing in action” …

Og når hu finne meg igjen, liggande å gispa itte luft med kakerester nesten te øyrene, får hu nærmast åndenød …

Ka har den sosemikkelen funner på nå da?  Ser eg mellom linjene, i blikket hennas …

Ein anna tyrker komme løpende te med ein sånn bilbatteri booster lignande sak, som kanskje ein lokal McGyver har laga hjertestartee av …

Kånå tar affære og stoppa galskapen, med ein svær peikefinger oppi nasen på ambulanse tyrkeren …

– Øhh, Nooope … Seie hu bare , og tyrkeren skvette ti meter bakover … 

På vognå våras registrere eg ei nesten full Cola Zero flaska eg hadde kjøpt, for litt siden.

Og i ørskå fra bade kake og te sjokket, forsøke eg å nappa den te meg … 

Tyrkeren trur eg peika på te’en hans, og ska te å gi meg meir …

 

Augene begynne å rulla igjen, bara av luktå.

Ein tysker nappa meg opp, og sette igang med “Heimlich manøveren”

Han trur tydeligvis eg har satt kakå fast i halsen …

Nåke som nesten va rett, men te’en har løyst opp kakebiten, som syra gjør med saker og ting …

Akkurat, når tyskeren står og jukka meg kraftigt bakfra, på detta vulgæra viset denna manøveren ska utførast på, og Fatter’n kjenne saker og ting han ikkje bør, mot stumpen.

Får eg tak i Cola flaskå, som henge på vognå.

Og med ein manøver sjølvaste Houdini ville misunt, får eg vridd av korken, satt flaskå te kjeften og styrta cola flaskå.

 

Iskald Cola, renne nerøve og lindre dei midlertidig lamma smaksløkane. 

Tyskeren oppfatte at eg muligens ikkje har nåke i halsen og Kånå får rista meg laus fra Tysklands jerngrep …

Eg begynne å få fargen tebake i ansiktet …

Tåkesynet forsvinne, pusten komme plutselig tebake og Fatter’n dra inn et durabelig magadrag …

 

Kånå, som nå har oppdaga kakeposen … Hu rista oppgitt på hovudet og sende meg et blikk som bare hu kan, før hu snur tvert om og rase inn i veskebutikken igjen …

 

Eg, eg får satt meg på ein stol, som ein hjelpsom tyrker komme ilande te med …

Kakene va vistnok for spesielt interesserte, med diverse kraftige krydder i … Fortelle tyrkeren, når han og ser ka som har forårsaka opptrinnet.

Det kunne vel han på bakeriet og sagt tenke eg …

I stedet for det nåke smålura fliret han ga meg, mens han sa

 

– Enjoy,  å blinka lurt med det eina auga …

Typisk … 

Det e jo bare eg som klara å få slikt til …