Eg hadde akkurat slukka alle lyså, rydda litt i stugo og gjekk for å pussa tennå, igår kveld.. Men akkurat når eg tar sista trinnet i trappå og runda svingen mot badet, så høyre eg ett velkjent dunk..
Det va Mini’en så jumpa ut av sengå og kom sjanglande i mot meg..
Klokkå va midnatt og jubelen stod i taket, mildt sagt.. Eg klarte å hukka tak i den søvndrukne karen, og gjekk fint inn og la han i sengå si igjen.. Sang nåken natta sangar, og det såg ut som om det va ein vellykka avledningsmanøver..
Eg gjekk på badet å pussa tennå, tømte tanken og rusla inn i loppekassen.. La meg på siå mi ved vinduet og slumra inn i søvnens rike.. Klar for nattens “sanndrektige” draumar om ein hverdag i full harmoni og idyll..
Når dørå ga fra seg ett lite knirk, og ganglyset trengte inn i mørket på soverommet..
Eg løfta på hovudet og så silhuetten av Mini’en i dørå.. Før ett velkjent dump i sengå vugga meg litt ut av posisjon.. Eg lå der og vurderte å bæra han inn igjen, men før eg visste ordet av det..
Så høyrte eg Mini’en pusta regelmessig og rolig, i midten der.. Fjotten hadde sovna før han traff putå..
Jaja, nå fekk han bare ligga der, han sove jo så søtt og godt, alikavel.. Det e nok best han får ligga i fred, løfta eg han opp og bære han inn nå, så blir det sikkert ett haraball, resten av nattå..
Men.. Som så mange ganger før, så tok eg feil..
Så feil som man av og te kan, når man ikkje sko trudd man kunne ta meir feil.. For eg vakna idag morgens, mørbanka, dautrøtt og med ein Mini så låg på tvers i sengå.. Hovudet hans låg på ryggen te Kånå, tåfisane lå pent planta unna nasaborå mine mens han snorka så fornøyd..
Herreguud.. For ein herlige morgen.. Forsov meg gjorde eg og..
Av og te, så det liksom bare som om man begynne dagen på minus sidå..
Men, men.. Herifra og ut kan det vel bare gå ein vei.. Vil eg tru..
Ha ein flott Torsdag, folkens..
=D