Kånå kom heim igår kveld, med ein superhappy Eldstemann.. De hadde tapt, men han hadde putta 2 i boksen…
Så han for lykkelig te sengs..
Eg endte i “Bodå” … Ikkje bare satt eg å Han i Midten å leka med lego når de kom heim, når han absolutt burde vært i loppekassen..
Men Kånå fekk itte å ha omrymt seg litt, lest seg opp på bloggen..
For det fysta…. Så va det ikkje “Sop i hop” me hadde hatt te middag, men gratinerte poteter, stekte grønnsaker og nåke kjøttgreier …
Alle mine forsøk på å forklara at man må ta seg nåken kunstneriske friheter i ny og ne for at teksten ska passa inn, va for døve øyrer… Hjølpe meg..
Joggebukså va definitivt ikkje gammal, og toppen strengt tatt ikkje småsexy…
At eg syns det, telle visst ikkje…
Og eg kunne vel for ein gangs skyld, gi ett lite inntrykk av at me va ein “normal” familie…
At eg ikkje ana ka ein “normal” familie e.. Itte å ha levd i detta eg trudde va “normal” familie, i ein god del år nå..
Det va heller ikkje nåke fullgodt argument…
Kånå har heilt klart lest for mange av dei her “perfekte lykkepille familiebloggane”, før hu legge seg..
Me e jo ikkje i nærheten, om me så hadde prøvd knallhardt eingang…
Så det va bare å finna soveposen, liggeunderlaget og nøklane te Bodå…
Mens Kånå kosa seg med å lesa Mamma til Michelle, Lykkenermange og VillaPaprika, på sengekanten….
Eg låg å telte edderkoppar i bodtaket… Se pilte rundtomkringfallera i spotlighten fra hodelyktå mi…
Grøssss…..