Ingenting e verre i hverdagslivet eller lignande, enn når man finne ut at man har feil.. Eller har gjort feil.. Spesielt ikkje når det gjerna e Kånå som e den andre part, eller som overhøre når andre poengtere feilen man sjøl har gjort.. Det e nåke merkverdig øve akkurat den der greiå der.. Eg kan godt snu i ein diskusjon med andre som kanskje har dårligare argument, enn ka gjerna Kånå hadde..
Eller innrømma for kunder at det forsåvidt va min feil, når nåke ikkje e heilt e som det ska.. Og andre lignande hendelser, kor Kånå ikkje e inkludert som ein slags part..
Men med ein gang det drar seg te med Kånå, og man havna i ein eller anna diskusjon, disputt eller andre ting man kan vær uenige om.. Då komme piggane ut og man står bastant på sine meiningar eller krav.. Ikkje tale om at man ska innrømma at man har gjort eller sagt nåke galt.. Tjera vena meg.. Sjølsagt gjør man jo ikkje feil.. Ka du trur.. Og e man heldige, så har man ei Kåna som e akkurat på samma nivå.. Eller verre..
” Ei Kåna som står lika hardt på sine krav og meiningar, og ikkje går av veien for å bruka ufine knep.. For å vippa saken i rett retning..
Sinn retning..
Det e ikkje få ganger eg har gitt itte og endt med å sagt meg enige, mens Kånå holde hovudet mitt godt fast i ett skrustikke tak.. Eller blitt vippa av pinnen midt i ett strålande gjennomtenkt argument, fordi Kånå har lagt hovudet litt på skakke.. Mens hu gjerna bøye seg litt ekstra godt fremover, og samtidig presse armane godt innover.. Sånn at mjølkefabrikkane nærmast strutta ut av ein småsnerten topp.. Eller kanskje hu bare gjør det enkelt, og legge ei hånd på låret mitt..
Ikkje for lavt ner mot kneet, men heller ikkje for høgt opp mot “lillehjernen” .. Men akkurat i rett posisjon te at ein “småsulten” Fatter’n, blir heilt satt ut av fatning..
Kanskje kikka hu deg rett i augene, mens hu blinka ett par ganger ekstra og, mens hu seie – Nei det trur eg ikkje stemme, eller ….. ? .. Herregud.. Hu hadde sikkert ikkje trengt å tatt ein spørrande tone eingang, når hu sa det.. Fatter’n va solgt i det sekundet handå traff låret.. Garantert.. Sikkert før og, vil eg tru.. Alt komme an på timing og blikkontakt..
” Og der e Kåner meir eller mindre upåklagelig synkronisert i sine bevegelsar, tima med spørsmål man aldri får svart på.. Sånn at dei fleste fedre går rett i fellå, og stort sett har tapt på forhånd..
Det hende jo ein gang i skuddåret at Fatter’n kanskje går av med seieren.. Men, du kan ta fanden på at det e glemt, meir eller mindre samme dag eller tidligare.. For når man gjerna i ein anna disputt på ett seinare tidspunkt, komme på at Kånå ga itte i ett lignande dilemma, tidligare eingang.. Og triumferande har kjørt akkurat det kortet, og forvente full overgivelse fra den andre part..
Men ende opp med ett totalt spørrande andlet fra Kånå, mens hu garantert utbryte – Ka for nåke.. Nei det har nå aaaaaldri eg sagt.. E du heilt dust eller… ?
Igjen ei spørrande greia som egentlig ikkje ska besvarast.. Kåner vett allerede svaret på det.. Der hu har grusa deg i senk med motsigelsar fra ein anna verden.. Og plutselig e temaet blitt skifta, punchlinen man hadde e lagt død og sannsynligvis må man forklara ett eller anna som man sjøl har gjort.. Istedet for å innkassera ein nådeløs sjelden seier, har man igjen blitt lurt opp i stry og ende opp som syndebukken..
” Kånå her i huset kjøre innimellom “silent treatment” når hu gjerna innser at kampen e tapt.. Nåke som e nåke så inni granskauen irriterande, men eg har lært det nå..
Itte 15-16 år sammen.. Så klara eg å ta det som ein seier.. Istedet for å absolutt få hu te å sei at hu hadde feil.. Somme ganger e ein stille seier akkurat lika god, enn ein som enda med trampeklapp og triumferande hopp på gulvet.. Fra Fatter’n.. Eg e jo ikkje ett hakk bedre enn Kånå, eg vett jo det.. Det komme nok alltid te å vær ein slags intens maktkamp, mellom meg og Kånå.. Om akkurat det der med kim som har rett eller ikkje..
Så idag då.. Når både eg og Kånå sko få lista fra kjøreledaren, og eg hadde svetta blod, eder og galle.. Med å sortera tidenes hav av småpakkar sånn at det stod klar, når Kånå kom på jobb..
Og muligens hadde sortert bittelitt feil, eller at håndterminalen kanskje ikkje hadde fått med seg at eg leste ei eska.. For den gjør ikkje alltid det, det e eg skråsikker på.. Eg har ivertfall ikkje glemt å pipa eskå med terminalen.. Trur eg.. Ja, då måtte jo Kjøreledaren vår slenga ut ein kommentar.. Ein kommentar som heilt klart ikkje gjekk min vei, når Kånå stod der og høyrte på og til og med fikk lista før meg.. Sjøl om eg kom inn først..
– Ka e detta ? .. Får hu lista før meg.. Sa eg med forbauselse i røsten..
– Ja, når du har gjort så mye feil idag morgens, så e det bare te pass te deg.. Repliserte Kjøreledaren kjapt..
– Kan du ikkje sei det eingang te..?? .. Kom det endå kjappare fra Kånå, mens hu sendte meg ett blikk..
Jack Nicholson blikket…
Joda.. Kånå har inntatt arbeidsplassen min og..
Men, men.. Det e jo litt kjekt og..
Sjøl om man har lyst å stappa ein stabel med sokkar i kjeften på na innimellom…
=D